Boek recensie: Zootje ongeregeld, Iris Boter

Sommige gezinnen zijn een vrolijke, chaotische bende. Niet dat het slechte huishoudens zijn, maar qua normen vallen ze misschien een beetje buiten de boot. Het is dan als ouders ook lastig om jouw kinderen daaraan bloot te stellen. Wat als ze iets gebeurt… of dat ze die normen meenemen naar jouw eigen huis? Tore krijgt daarmee te maken. Zij woont in een huis met haar grootouders, overgrootouders, wat ooms, tantes en andere vrienden. Hun huishouden is rommelig, zonder meer. Maar als ze ontdekt dat om die reden niemand bij haar op bezoek wil komen, is het tijd voor actie.

Opruimwoede

In haar wens om vriendinnen te ontvangen in hun huis, probeert Tore het huis op te ruimen en de andere huisgenoten mee te krijgen in haar opruimwoede. Het moet toch lukken om er een ‘normaal’ huishouden van te maken? Toch is dat nog niet zo makkelijk. Er is zo veel… waar moet je beginnen? Tijdens die opruimwoede maak je kennis met alle inwoners van het huis en hun unieke eigenschappen. De een is heel handig, de ander heeft altijd wijze raad. Maar opruimen? Daar heeft niemand zin in. Tot Tore besluit dat die kast vol papieren echt gewoon weg kan. Tore vind het al lastig om al die dingen te lezen, laat staan om te begrijpen wat erop staat…

Adoptiekind

Dat lijkt goed te gaan, tot er iemand van KindZorg op de stoep staat. Hun jonge broertje Olle heeft de familie van Tore namelijk meegenomen vanuit hun vakantie in IJsland. Ze hebben hem geadopteerd, maar met de papieren is er blijkbaar iets niet goed gegaan. Die moeten nog een keer gekopieerd worden in het dossier. Maar waar liggen ze? Tore zou ze toch niet hebben weggegooid? Alles wordt overhoop gehaald om Olle te redden van de KindZorg, maar die houden voet bij stuk en nemen hem mee. Geen papieren, geen kind. Dat laat Tore niet zomaar op zich zitten, net als de andere inwoners. Ze gaan vol in de actie en bedenken de wildste plannen om Olle terug te halen.