Film recensie: The Woman King

The Woman King vertelt het bijzondere verhaal van de Agojie-stam, een Afrikaanse elite eenheid van krijgers die volledig bestaat uit vrouwen. Ze moeten het Afrikaanse koninkrijk Dahomey beschermen en nemen die taak bijzonder serieus. Toch hebben ze te maken met de grote veranderingen van de 19de eeuw, met onderdrukking, slavenhandel en een felle stammenstrijd die het dagelijks leven bestempelt. De hoofdrol hierin wordt gespeeld door Oscar-winnars Viola Davis, die de rol van generaal Nanisca voor haar rekening neemt. Je kijkt mee op het moment dat een volgende generatie krijgsters klaargestoomd wordt, maar Nanisca heeft ook te maken met een heel persoonlijke confrontatie.

Bekijk de trailer van The Woman King:

Vol in de actie

Dat de film zeker genoeg actie in huis heeft, blijkt al uit de eerste scènes. De openingsscene laat een groep mannen zien die rond het kampvuur plaatsnemen. Ze horen geritsel in het hoge gras; ze zien een zwerm vogels wegvliegen. Plots komt een dreigende Nanisca tevoorschijn, gewapend met een machete. Een heel peloton verschijnt achter haar. De daaropvolgende strijd laat alle mannen in het stof bijten (de vrouwen en kinderen in het dorp blijven ongedeerd), met het nodige bloedvergieten. De reden van deze strijd? Het eliteteam wil hun gevangengenomen verwanten bevrijden. Echt goed werkt de actie overigens niet: Nanisca verliest zoveel teamleden dat ze besluit een nieuwe lichting rekruten op te leiden.

Het verhaal van The Woman King

Na de spannende openingsgevechtscène kan het plot van The Woman King verwarrend aanvoelen. De rode draad wordt gevormd door de opstandige tiener, Nawi, die door haar dominante vader als een geschenk wordt aangeboden aan de jonge koning Ghezo. Haar vader is het namelijk zat dat Nawi haar huwelijkskandidaten keer op keer afwijst. Nawi wordt echter gespot door de krijger Izogie, die in Nawi’s opstandigheid kracht ziet. Ze lijft haar in voor het eliteleger, onder leiding van Nanisca. Daar krijgt Nawi te maken met discipline en tegenslag, wat haar behoorlijk onbekend is. Deel uitmaken van de Agojie belooft vrijheid, maar niet aan degenen die ze overwinnen. De verslagenen worden aangeboden als eerbetoon aan het draconische Oyo-rijk, dat vervolgens hun mede-Afrikanen als slaven aan Europeanen ruilt voor wapens. Het is een cirkel van onderdrukking die Nanisca wil dat de koning doorbreekt. Ondertussen worstelt Nawi met enkele strikte eisen van de Agojie-clan, met name het “No Men”-gedeelte.

Verhaallijnen

Het gevaar van The Woman King zit hem niet in de vertoning van actie en spannende gevechten. Het zit hem meer in de verhaallijnen die door elkaar heen lijken te lopen en op één of andere manier met elkaar gekoppeld moeten worden. Tot het moment dat dit gebeurt, lijkt de film soms een tikje onsamenhangend en kijk je naar echt aparte verhaallijnen, verbonden met hun slopende training, de rituelen en liedjes die ze delen. Daaruit blijkt de toewijding van deze vrouwen, maar soms ook een stukje onbegrip, rebellie onder de jonge rekruten en een langzaam neerzetten van Nanisca’s achtergrondverhaal, de politieke situatie en de gevolgen van de slavenhandel. Oh, en niet te vergeten een voorzichtige romance tussen de jonge rekruut Nawa en de Westerse Malik.

Recensie over The Woman King

Hoewel het verhaal van The Woman King soms wat rommelig in elkaar steekt, heeft de film toch een majestueuze uitstraling op bepaalde momenten. De omgevingen zien er levendig en authentiek uit, hoewel het soms ook wel wat vlak en gemaakt overkomt op het scherm. Het is een groots epos, dat de aandacht heeft gekregen die het verdient. De vechtlust en vastberadenheid van de Agojie komt als geen ander naar boven, met de nieuwe lichting rekruten die alles in twijfel trekt en de oude garde die alles weer in het gareel zet. De film heeft actie, romantiek en verdriet, spanning en conflict. Het neemt je daarin ook telkens mee, wat dat betreft raakt de film meermaals de goede snaren.