Soms zijn waargebeurde verhalen te absurd om geloofwaardig te zijn. Toch moet je er maar op vertrouwen, hoewel The Revenant op het randje loopt van ‘bikkel’ en ‘vastberaden’. Het verhaal gaat over Hugh Glass, een geweldige rol van Leonardo DiCaprio. Ik wilde hier eigenlijk het woord ‘glansrol’ schrijven, maar gezien al de modder, bloed, zweet en ontstoken wonden is er weinig glansrijks aan het karakter van Leonardo. Ik dwaal af. Hugh Glass is een gelovig man, die een tijd met de Indianen heeft geleefd. We spreken over de koloniale tijd, waarin de Britten en de Fransen nog flink aan het knokken zijn om de laatste stukjes land. Dat je dan samenleeft met een indiaan en zelfs een kind verwekt, is absoluut not done. Maar Hugh deed het toch. Sinds zijn dorp is geplunderd, beroofd en tot op de grond toe afgebrand is hij op pad, samen met zijn zoon. Zijn vrouw is waarschijnlijk omgekomen tijdens de plundering.
Daarbij begeleiden Hugh en Hawk regelmatig groepjes avonturiers met hun tochten. Zo zijn ze nu een paar jagers aan het begeleiden, die dieren schieten voor hun huid. Die huiden zijn goud geld waard, en het is dan ook booming business. Maar dat weten ook de Fransen, die telkens op de buit azen, en de Indianen, die vinden dat al die rare buitenlanders met hun poten van Amerika moeten afblijven. De groep avonturiers onder begeleiding van the revenant wordt dan ook aangevallen door een groep indianen en grotendeels vermoord. Ze slaan op de vlucht, waarbij Hugh even van de groep verwijderd wordt. Daar wordt Hugh aangevallen door een enorme beer. Hij weet het beest te doden, maar niet zonder zelf een paar rake klappen te krijgen. Op sterven na dood ligt hij te creperen. De groep laat hem echter niet achter, ze proberen hem op een geïmproviseerde brancard mee te dragen. Ver komen ze niet, bij de eerste berg moeten ze hem achterlaten. Met begeleiding. Zijn zoon, de jonge Bridger en een oude rot in het vak, John Fitzgerald, blijven achter. Fitzgerald alleen om het geld overigens. De rest van de groep gaat versterking halen bij de eerstvolgende nederzetting om het viertal daarna op te komen halen.
Fitzgerald vind het al snel genoeg met wachten. Hij verzint een smoes, probeert Glass om zeep te helpen en vermoord daarna in een opwelling diens zoon Hawk, recht voor de ogen van Glass. Daar maakt hij geen vrienden mee! Maar Glass kan nog helemaal niets. Door Bridger wat op de jutten weet Fitzgerald weg te lopen van deze plek, Glass meer dood dan levend achterlatend. Maar die blijkt taaier dan gedacht. Glass kruipt op zijn laatste procentjes energie verder en zint op wraak. Daarbij gebruikt hij al zijn kennis van de natuur om in leven te blijven, maakt hij vrienden en raakt hij van de ene in de andere bizarre situatie.
The Revenant is echt een heel brute film over het overleven in de wildernis, waarbij de andere menen in de omgeving net zo’n groot gevaar vormen als de ijzige wind, de sneeuwstormen en het grillige karakter van de dieren. Wonder boven wonder weet Hugh snel te herstellen, waardoor hij zich makkelijker kan voortbewegen. Veel gesproken wordt er uiteraard niet in de film, het is grotendeels Glass tegen de natuur, gewond en wel. Als hij tenslotte een oude indiaan tegenkomt treft hij even een zielsverwant (niets broederlijker dan samen knagen aan een dode bizon, toch?). Ondanks de filmische overdrijving van het doorzettingsvermogen van Hugh is het echt een heel indrukwekkende film. Vooral de aanval door de beer is echt bizar en bevreemdend.
The Revenant, 20th century fox
Tijdsduur: 156 minuten, Avonturenfilm. Verkrijgbaar op: DVD en Blu-ray
Films koop je online bij:
Geschreven door Dennis van Houts
Dennis, hoofdredacteur van CooleSuggesties.nl. Getrouwd, vader van twee zoons. Beetje nerdy, houdt van lekker eten en films kijken. Verslindt boeken bij het leven.
