Sommige games blijven je goed bij. Ze maken indruk om heel wat verschillende redenen. In The Last Guardian is het de band tussen jongen en dier. Jongen blijft naamloos, het dier is in dit geval Trico. Een bonte mix van dieren. Een rat-hond-vogel, wellicht? Zeg het maar – ik sta open voor suggesties. In het begin van het verhaal komen jongen en Trico samen in een grot. Ze worden er wakker, zonder dat ze weten hoe ze er zijn gekomen. Of waarom. Trico is in het begin heel vijandig ten opzichte van de jongen, maar de band groeit al snel wanneer de jongen Trico red. En andersom. Dat is het begin van een hechte band.
Beestjes zoeken
Het idee van The Last Guardian is heel eenvoudig. Je moet door een onbekende wereld lopen en daarbij verschillende uitdagingen zien te overbruggen. Eenvoudige puzzels, die weinig om het lijf hebben. Een schakelaar zoeken, voorwerpen uit de weg duwen, dat soort dingen. Soms moet je daar jongen voor gebruiken, soms Trico. En die luistert soms naar de jongen. Trico leert namelijk wat de jongen ook kan, maar dan iets later. Waar je personage dus steeds meer kan, kan Trico dat ook. Je geeft Trico opdrachten, en die voert ze meestal uit. Een foutje in het spel, want in principe zou Trico altijd moeten luisteren naar de jongen.Camera
Niet alleen de besturing is een tikje afwijkend, maar ook de camera-instelling is niet echt optimaal. Hij wisselt nog al eens van standpunt, waardoor je niet altijd goed ziet wat je doet of hoe de situatie in elkaar steekt. Of je hebt ineens een dusdanig ander beeld voor ogen, dat je opnieuw moet ontdekken waar je bent en hoe de situatie is. Soms zie je daardoor ook ineens de oplossing, wat dan wel weer prettig is.Mooi spel
Ondanks die beperkingen – die het spelplezier soms echt wel een beetje verpesten – is The Last Guardian toch een mooi spel. Grafisch steekt hij prima in elkaar, maar ik heb het juist meer over die speciale band tussen jouw personage en Trico. Die is pas echt mooi. Een hechte band die bijna tastbaar is en door het hele spel blijft groeien. Toch voelt het spel een tikje ouderwets aan, mede door de rare bediening, de beroerde camerabediening en het feit dat er af en toe wat foutjes in zitten.Conclusie over The Last Guardian
Een geweldig mooie game die de band tussen mens en dier (nou ja… fabeldier) subliem in beeld brengt. Trico zal meteen een plekje in je hart zoeken en daar lang blijven zitten, zelfs als de bediening het even laat afweten… Door: CooleSuggesties Score: The Last Guardian krijgt 3,8 van de 5 punten.Games koop je online bij:
Geef een reactie