Film recensie: Terminator: Dark Fate

2 april 2020

De Terminator-saga lijkt maar niet tot een einde te kunnen komen. Telkens worden er weer nieuwe wendingen bedacht die de dodelijke machines uit de toekomst naar het heden moeten verplaatsen. De eerste film stamt al uit 1984, waar Arnold Schwarzenegger als oersterke en angstaanjagende robot uit de toekomst jacht maakt op Sarah Connor, wiens zoon de opstand tegen de robots in de toekomst zal leiden. Dat mislukt, wat vroeg om nog eens twee pogingen om de toekomst te veranderen… met alle gevolgen van dien. Tot je schrik moet je in Terminator: Dark Fate ontdekken dat het uiteindelijk door een T-800 gelukt is om John, Sarah’s zoon, te vermoorden. De toekomst lijkt afgewend, maar niets is minder waar. Robots uit de toekomst maken in Terminator: Dark Fate weer hun opwachting!

Nieuwe en oude hoofdrolspelers

In Terminator: Dark Fate wordt je meegenomen naar Mexico, waar de jonge Dani en haar familie te maken krijgen met twee robots uit de toekomst: een daarvan is een ‘geaugmenteerde’ mens, die opgewaardeerd is met de nodige elektronica. De ander is een mengeling tussen de nagenoeg onverwoestbare robots, zoals onze Arnold, gemengd met de ‘liquid terminator’, uit de tweede film. Iets wat leidt tot een REV-9 Een knap lastige tegenstander, kan ik je verzekeren! En zoals iedere Terminatorfilm betaamd, weet Dani in het begin nog helemaal niet wat ze met de hele situatie aan moet. Snel is duidelijk dat ze de menselijke Grace maar beter kan vertrouwen. Samen slaan ze op de vlucht. Na een tijdje stuiten ze echter op niemand minder dan Sarah Connor, die op een mysterieuze manier precies wist waar ze moest zijn!

Lees ook: Dit is de beste manier om alle Terminator-films te kijken!

Back to the future

Voor velen zullen de verhaallijnen van de hele Terminator-saga lijken op de verwarrende cycli van films als Back to the Future: de ene gebeurtenis heeft zijn invloed op de andere, waardoor uiteindelijk niets meer is wat het zou kunnen zijn. Zo is de kwaadaardige T800 die John vermoord heeft, nog altijd actief. Alleen is hij nu bezig met het ophangen van gordijnen, en woont hij samen met zijn vrouw en haar zoon in een huisje in het bos. Dankzij de kunstmatige intelligentie die hij bezig heeft hij zichzelf aangeleerd om menselijk gedrag te vertonen, wat regelmatig zorgt voor hilarische situaties. Hij heeft zelfs een eigen naam aangenomen: Carl! Op zich best vreemd om Arnold weer in de rol te zien kruipen, zeker omdat hij toch ouder is geworden. Een flink stuk ouder. Wel hilarisch zijn de verwijzingen naar eerdere films en de manier waarom Carl opgaat in zijn rol als gordijnenspecialist en zijn nieuwe gezinnetje.

Ga direct naar Terminator: Dark Fate op BOL.com.

Recensie over Terminator: Dark Fate

Terminator: Dark Fate is één grote adrenalinerush. Het is één grote achtervolging van de REV-9 naar onze drie dames. Dames die zo hun eigen problemen blijken te hebben. Ze botsen behoorlijk met elkaar. Vooral tussen Grace en Sarah is er de nodige wrijving, zoals je kunt begrijpen, maar ook Carl en Sarah kunnen niet echt makkelijk door één deur. De actie spat van het scherm, de special effects zijn verbluffend realistisch. Gaaf om te zien hoe ver zo’n serie heeft kunnen komen, hoe bepaalde elementen de tand des tijds prima kunnen doorstaan en hoe spectaculair deze serie uiteindelijk is geworden. De vraag is alleen: laten de machines het hierbij zitten, of maken ze een comeback?