De titel zegt het al. In de twaalfde uitgave van De Buurtpolitie is iedereen in de ban van aliens. De jonge Jonas is namelijk overtuigd van het feit dat onze wereld bezocht gaat worden door buitenaardse wezens. Hj is al maanden bezig om uit te rekenen op welke dag en op welk tijdstip de buitenaardse bezoekers lang zullen komen in hun vliegende schotel. Als het bijna zo ver is, krijgen hij en zijn vader een knallende ruzie en verlaat Jonas het huis… om niet meer terug te keren. Wat is er met hem gebeurd? Zou hij ontvoerd zijn door de buitenaardse bezoekers? Ondertussen gaat het ook met meneer Pastoor niet echt goed, aangezien zijn kruisbeeld keer op keer van de muur valt en hij wordt lastiggevallen door klopgeluiden in huis. Bij boer Stafke verdwijnen preien en wortelen van het veld. Wie zou daar achter steken? Heel wat mysteries om op te lossen, zoals je begrijpt. Gelukkig staat het hele team paraat om deze zaak tot een goed einde te brengen. Hulphonden, vrijwilligers en vrienden werken allemaal samen om de puberende Jonas weer thuis te brengen. En dat kan niet snel genoeg gebeuren volgens zijn moeder!

Score: 8

Agent 212 is een echte brokkenpiloot in de Vlaamse politiemacht. Deze gezellige man past maar net in zijn uniform en heeft een heel unieke kijk op de wereld – en de wereld van de ordehandhaving. Dat levert hem een zware dobber. Daarbij laat hij meestal zijn eigen gevoel leidend zijn voor diens handelen en oordeel. Zijn schoonmoeder is daarbij een doorn in het oog, met haar heeft hij een echte schoonzoon-schoonmoederrelatie uit het boekje. Lekker hatelijk, katten en elkaar dwarszitten… en natuurlijk heeft onze Agent 212 daar steevast een passende oplossing voor, om zijn schoonmoeder weer goed op haar plek te zetten!

Dit 30e album staat bomvol korte avonturen. Sommige daarvan zijn slechts een pagina lang, andere avonturen nemen wat meer in beslag. Deze korte fragmenten doen precies waar Agent 212 goed in is: reageren op het moment, het afhandelen van een bijzondere situatie en … het neerzetten van grootse misverstanden en scherpe grappen. De cartoons zijn vlor getekend met een groot, expressief lettertype.

Score: 8

In deel 365 van Suske en Wiske – De Fluitende Olifant – doet de stripreeks waar het bijzonder goed in is. Persoonlijk ben ik namelijk het meest gecharmeerd van de verhalen die gebaseerd zijn op waargebeurde feiten. In De Fluitende Olifant staat Suske in het middelpunt van de aandacht. Hij is jarig en krijgt een bijzondere serie verrassingen, gericht op zijn nieuwe hobby: treinen! Na een bezoekje aan Train World, het grootste spoorwegmuseum in België heeft professor Barabas nog een verrassing voor hem in petto. Ze reizen terug naar de tijd, om mee te gaan met De Eerste Treinreis van België!

Al snel ontdekken ze dat er iets niet helemaal pluis is. Wanneer Lambik een klein handgemeen heeft met een onbehouden man, gebeurt er iets bijzonders. Professor Barabas verdwijnt! Ze hebben blijkbaar iets in het verleden aangepast, waardoor het levensverloop van zijn overgrootmoeder Miranda anders is verlopen. Onze vrienden moeten de orde in de tijd weer herstellen om de professor weer te redden. Het is duidelijk dat iemand de treinreis wil saboteren… maar wie? En waarom?

Score: 9

Suske en Wiske hebben niet alleen de ‘normale’ stripreeks en de manga-versie van Amoras, maar ook een variant voor jongere lezertjes. Een Appeltje Voor De Dorst is het vierde album binnen deze reeks, die er zacht en schattig uitzien. Suske en Wiske in hun Funko-Pop staat, zullen we maar zeggen. Het album bestaat uit verschillende korte verhalen, die soms maar een enkele pagina lang zijn. Daarbij nemen ze je mee naar veel verschillende situaties. In en rondom thuis, maar ze nemen ook verschillende sprookjes op de hak. De grappen zijn wisselend van een goeie grinnik tot een hartelijke Ha! De humor zit hem niet alleen in de grap zelf, maar vaak ook in kleine details. Niet alle grappen zijn even geschikt voor kinderen: sommige grappen zijn eerder ‘voor gevorderden’.

Score: 7