Recensie: xXx: The Return of Xander Cage

Xander Cage was misschien wel de rol waar Vin Diesel écht mee doorbrak bij de grote Hollywoodfilms. De film xXx was echt geweldig stoer en bruut, heerlijk eigenwijs en bovendien spectaculair van de eerste tot de laatste minuut. In die film was Xander Cage een rebel die de meest bizarre stunts uitvoerde en uitzond op een speciaal televisiekanaal. Hij was eigenlijk de eerste vlogger, vrij vertaald naar de nieuwe tijd. Inmiddels is xXx: The Return of Xander Cage de derde film in de reeks. Een film waarbij iedereen een stuk ouder is geworden!

Stuntman

Wat direct opvalt is dat xXx: The Return of Xander Cage niet meer de film vol stunts is waar het ooit mee begonnen is: het draait meer om vette actie en gevechtscènes dan creatieve stunts in de meest bizarre settings – om het geweldige skateboardmoment in het begin van de film na, dan. En dat is bijzonder jammer. Ja, natuurlijk steken de actiescènes bruut in elkaar, maar is dat genoeg om een film op te laten vallen? Helaas niet. The Return of Xander Cage steunt flink op de eerste twee successen, maar daar blijft het wel bij. Het verhaal gaat te snel en er worden te snel nieuwe elementen bijgehaald om boven het maaiveld uit te steken.

Het verhaal

In dit verhaal gaat Xander Cage op zoek naar een apparaatje (Pandora’s box) waarmee ‘mensen’ – wie dan ook – satelieten kunnen besturen en beheersen. Ze kunnen ze uitlezen, maar ook besturen. En laten neerstorten op iedere denkbare locatie op aarde. Een gevaarlijk wapen op zo veel fronten! En Xander wordt door de NSA ingeroepen om het terug te halen. Daarbij zou hij zich meteen kunnen wreken op de dood van Augustus Gibbons (Samuel L Jackson), de man die Xander ooit gerekruteerd heeft. Al snel komt hij in een spannend kat-en-muisspel, want meer partijen willen Pandora’s Box in hun bezit hebben. De vraag is echter: wie heeft de juiste bedoelingen?