Darsie is een jongen die echt alles kan. Hij kan voetballen als de beste, vioolspelen, spreekt Japans, Russisch en nog vijf andere talen, hij kan op zijn handen lopen en nog veel, veel meer. Je zou denken dat hij daarom ontzettend populair is, maar daar vergis je je in. Darsie is namelijk heel erg slecht (maar dan ook écht heel erg slecht) in het maken van vrienden. Zelfs zijn ouders vinden Darsie – ze noemen hem Slimpie Dimpie – niet zo heel erg leuk. Ze zijn veel liever bezig in hun keukenwinkel, waar ze keukens als warme broodjes verkopen. En dus sturen ze Slimpie Dimpie naar een zomerkamp tijdens de vakantie.
Of eigenlijk is de Gouden Bergen in Zwitserland niet zo zeer een zomerkamp, maar eerder een soort asiel voor kinderen, waar rijke ouders hun kinderen heen sturen als ze d’r gewoon even klaar mee zijn. Of als ze spijt hebben van hun keuze. Dan komen ze in handen van Teuntje Davids, een oud-kindermusicalster die aan de kant is gezet omdat ze te oud werd. Ze houdt helemaal niet van kinderen, maar speelt wel graag de baas. En och, voor de ouders die hun kinderen naar Kinderasiel de Gouden Bergen sturen maakt het niets uit, zo lang hun kinderen daar maar blijven. En zo komt Slimpie Dimpie – met de beste bedoelingen overigens – ook terecht in het kinderasiel.
Dat blijkt heel anders te zijn dan in de brochure staat vermeld. Het eten is verschrikkelijk, ze slapen in grote zalen, en de oeroude computers hebben niet eens een internetverbinding! Daar wordt hij dus niet zo vrolijk van. Gelukkig is er wel een grote en goed uitgeruste bibliotheek, waar Slimpie Dimpie zich kan terugtrekken. In het kinderasiel heeft hij vooral te maken met twee andere kinderen: Bibi van Savoyen Ballegooien en Kees de Jonge, die precies het tegenovergestelde is van Darsie. Zou Darsie dan toch echt – in deze barre omstandigheden – vrienden kunnen maken?
Slimpie Dimpie is een heerlijk fantasierijk boek. Het begint met een flinke introductie, waarbij je al iedereen leert kennen die belangrijk zijn in het boek. Ook Kees en Bibi, die pas later in het boek worden geïntroduceerd. Dat is wel jammer, want in deze introductie worden ook al wat verrassingen verklapt. Door het verhaal heen lees je ook een paar leuke en grappige weetjes, geschreven in donkergrijze kaders. Door het boek heen vind je zwartwit-illustraties, getekend door Erin Echo, die het verhaal prima ondersteunen. Slimpie Dimpie wonderkind is een verhelderend boek om te ontdekken dat andere kinderen ook zo hun problemen hebben, en dat werkelijk iedereen anders is. Maar ook dat je – hoe verschillend je ook bent – ook vrienden kunt worden.