Zorgeloos en ongebonden; dat is Tess ten voeten uit. Ze lijkt nog lang niet van plan om zich te settelen. De verbazing bij haar vrienden is dan ook groot wanneer Tess vertelt dat ze zwanger is. En dat ze hen heeft uitgekozen als peetouders. Kunnen zij het goede voorbeeld geven…?
In Later als we groot zijn leren we een clubje vrienden kennen. Of beter: Tess, Lucy en Owen zijn oude vrienden, en via Tess komen daar de jonge en sexy Sierra bij, alsook neef Michael, een paar jaar jonger dan Tess maar al van jongs af ontzettend verliefd op zijn oude halfnicht. Een kort voorstelrondje is misschien op zijn plaats. Hoofdrolspeelster Tess (of eigenlijk is ze eerder aanstichtster van het verhaal) is galeriehoudster. Ze loopt tegen de 40 en besluit dat het tijd is voor kinderen. En hoe kan dat beter en makkelijker dan via een spermabank? Tenminste, dat zegt ze tegen haar vrienden, als ze het viertal uitnodigt voor een etentje om ze te vragen of ze peetouders willen worden.
Dan is er Lucy, moeder van twee kinderen en al van jongs af vriendin van Tess. Haar relatie is al jarenlang in stand gehouden. En hoewel ze maar boft met een zeven (soms acht) jaar jongere, gespierde vriend is de passie ver te zoeken. De sleur zit er in, maar actie in de slaapkamer niet. Bovendien heeft haar vriend het veel te druk met het maken van een vriend. En dan zijn er alle lonkende blikken van de andere moeders op school… ze zal toch geen reden hebben om jaloers te worden? Door de wol geverfd weet Lucy dat ouderschap niet makkelijk is, laat staan in je eentje. Onder haar hoede komen de vier aankomende peetouders regelmatig bij elkaar.
Dan is er neef Michael. De beste jongen is leerkracht op de school waar Lucy haar kinderen brengt. Lucy kent de knappe man wel, maar andersom is dat niet zo. Lucy is namelijk echt een standaardmoeder, zo staan ze met bosjes op het plein als de school uit is. Ondanks subtiele toenaderingen van Lucy zit er echt niets meer in. Bovendien is Michael nogal verliefd op Tess, zijn achternicht.
De jonge en goed gevormde, 20-jarige Sierra is de assistente van Tess in haar galerie. Ze zorgt voor een beetje spanning in de groep. Seksuele spanning, wel te verstaan, want Sierra is niet vies van een beetje vozen. Sterker nog: de scènes zijn soms behoorlijk pikant. Maar Christina schuwt op dat vlak ook zeker geen concrete, duidelijke bewoordingen. Dat houdt het ook wel wat lichtvoetig en laagdrempelig: het boek leest mede dankzij die spreektaal ontzettend makkelijk weg.
De vierde persoon, en de echte gangmaker in het verhaal, is Owen. Een steenrijke man, die zich nooit heeft willen binden. Natuurlijk heeft hij talloze vriendinnen gehad, en zich waarschijnlijk even zo vaak verloofd, maar de vriendinnen zijn zo’n beetje de helft van zijn leeftijd. Inmiddels wil hij wel eens wat vastigheid. Maar of hij dat kan vinden bij zijn nieuwe, jonge vlam? Of komt hij misschien uit bij Lucy of Tess, waar hij vroeger iets mee heeft gehad? De jongensachtige brutaliteit van de man, de seksuele drive en onbezonnen energie waarmee hij in het leven staat zorgt zeker voor botsingen, mogelijkheden en nieuwe inzichten.
Later als we groot zijn is een 40+ tienerboek. Heerlijk om te lezen als je zelf in die leeftijdscategorie leeft, maar ook grappig als je jonger (of ouder) bent. De situaties zijn lekker extreem, en door de bonte mix van karakters zit er een enorme dynamiek in het boek. De verschillende personages krijgen genoeg persoonlijke aandacht om een band mee te krijgen, en ook om wat groei door te maken – de een wat meer dan de ander. Verwacht wel ingewikkelde verbanden onderling, want de dames en heren hebben een flinke geschiedenis!
Later als we groot zijn, Christina Hopkinson
AW Bruna, augustus 2013, 304 pagina’s, paperback.
Prijs: 18,95 euro. ISBN: 9789022999486
Boeken koop je bij je plaatselijke boekhandel.
Online bestellen kan onder andere op:
