Film recensie: An inspector calls, Just Film

Sommige boeken of toneelstukken spreken zo tot de verbeelding, dat ze makkelijk de tand des tijds overleven. Zo ook An Inspector Calls, geschreven door JB Priestly. Het verhaal speelt zich af in 1912 maar is nog altijd regelmatig te zien in de (toegegeven) Britse theaters. En nu dus ook op film: in Nederland uitgegeven door Just Film Entertainment. Het verhaal is namelijk nog altijd relevant: het gaat om sociale verantwoordelijkheid, menselijk gedrag en inlevingsvermogen in anderen.

Klassenverschillen

Dankzij de overduidelijke klassenverschillen in die tijd heeft An Inspector Calls genoeg in petto om een sterk en krachtig statement te houden. De film begint wanneer inspecteur Goole aanbelt bij de zelfingenomen zakenman Arthur Birling. Hij is een oude zakenman die houdt van zijn status en geniet van het feit dat hij alle hooggeplaatste mensen kent. Hij leidt een fabriek, waar Eva Smith werkte: een eenvoudig meisje dat onlangs zelfmoord heeft gepleegd. En hoewel Eva twee jaar geleden ontslag nam bij de fabriek van Arthur, komt de inspecteur toch verhaal halen. En dat is niet zonder reden.

Kleineren door ieder gezinslid

Door een aantal spelingen van het lot wil het toeval namelijk dat Eva contact heeft gehad met ieder lid van de familie Birling, waarbij Eva telkens een andere naam heeft aangenomen omdat haar naam verkeerde associaties opriep. En telkens blijkt dat de familieleden het arme meisje tot op het bot hebben vernederd en gebruikt. De enige uitzonderingen vormen eigenlijk de jongens, die met Eva een relatie zijn aangegaan buiten hun eigenlijke relaties om. Ook niet netjes, dat is zeker. Maar zo komt de dochter des huizes er achter dat haar vriend Gerald er een flinke tijd een maitresse op nahield. De hele familie hoort van al deze misstanden en staat daardoor behoorlijk op losse schroeven. Wat als dit alles uitkomt? Wat doet dat met hun reputatie? Dat is eigenlijk waar de familie Birling vooral bang voor is.

Tijdsgeest

Als je iets dieper kijkt, zie je eigenlijk pas hoe briljant An Inspector Calls is. Hoewel het bijna 100 jaar geleden is geschreven, houdt het de maatschappij een kritische spiegel voor – die nog altijd stand houdt. Priestley’s eigen politieke overtuigingen zijn overduidelijk te zien, waarbij de bourgeoisie er zo slecht uitkomt. De burgerlijke Birlings, worden heerlijk verschrikkelijk neergezet; Arthur (Ken Stott) en zijn vrouw Sybil (Miranda Richardson) zijn hier de echte boosdoeners, zich verschuilend achter geld en status. Maar het is de laconieke en mysterieuze inspecteur (David Thewlis) die echt indruk maakt als waarschuwer van het onheil.

Ga direct naar An inspector calls op BOL.com.

Recensie over An inspector calls

Dit is een dramafilm die misschien een tikje oubollig aandoet, maar die het kijken meer dan waard is. Het laat zien hoe bekrompen mensen kunnen zijn als het aankomt op het beschermen van hun eigen hachje en hoe hooghartig gedrag anderen kan beïnvloeden. Gooi daar een luchtig ‘klucht’-achtig sausje overheen met een paar voorspellingen als de opkomende wereldoorlog en sociale verdeeldheid, en je snapt meteen waarom het verhaal nog altijd staat waar hij staat.