Recensie: Ik ben Malala, Malala Yousafzai en Patricia McCormick

4 februari 2015

Malala Yousafzai is de jongste winnares van de Nobelprijs voor de vrede tot nu toe. Het dappere meisje komt op voor de rechten van meisjes in haar geboorteland, een recht dat over de gehele wereld jammer genoeg geschonden wordt. En dat gevecht kwam haar duur te staan: in 2012 werd ze op korte afstand van dichtbij in het gezicht geschoten, waardoor haar hele leventje op z’n kop kwam te staan. In Ik ben Malala vertelt dit dappere meisje haar verhaal. En dat doet Malala gelukkig heel uitgebreid, zodat je een goed beeld krijgt van het bewogen leven onder het juk van onder andere de Taliban, onderdrukking door extremisten en krijg je ook een goed gevoel van machteloosheid tegen het grote oprukkende geweld, van extremisten en van de regering, Je leest in haar eigen woorden hoe de mensen omgaan met die onderdrukking, die tradities die niet meer van deze tijd zijn, en hoe Malala en haar gezin opkomt voor de rechten van de zwakkeren. Van hen die geen onderwijs mochten krijgen, bijvoorbeeld, of voor hen die daar geen geld voor hebben. Dankzij haar dappere strijd, samen met haar vader, had Malala al heel wat media-aandacht gekregen. Toen Malala op 9 oktober 2012 op weg naar school werd neergeschoten was de wereld toch wel even geschokt. Zo’n brute daad, gericht tegen kinderen, hadden ze nog nooit gezien. De wereld schoot te hulp en bracht Malala in veiligheid, bood haar hulp en een plek om te genezen. En daarmee ook een nieuw punt om haar schreeuw om recht op onderwijs te laten horen. Ik ben Malala is een indrukwekkend en openhartig boek. Het leest alsof Malala zelf uit haar dagboek voorleest, en niet alsof je alles uit haar dagboek leest. Een klein verschil, dat best belangrijk is voor de stijl van het boek. Want het is juist een vertelling van alle herinneringen, een samenvatting van de gebeurtenissen die zich in chronologische volgorde hebben voltrokken. Het is een geweldig boek, dat ieder kind moet lezen. Dan weet je pas echt hoe het er in het Midden-Oosten aan toe kan gaan, buiten alle vervelende nieuwsberichten die je hoort op het journaal.