Recensie: Groot verdwijnboek, Maarten Kuipers

In Het Groot Verdwijnboek leer je Elsie kennen, een buitenbeentje op een basisschool. Haar beste vriend is de excentrieke Bilal, maar verder heeft ze weinig aansluiting en wordt ze vooral buitengesloten door toedoen van de rijke ‘Mean Girl’ Liwiene. Elsie hoort er in de klas niet bij. Gelukkig voor Elsie is er sinds kort een nieuwe leraar, die geweldig goed kan vertellen. Dankzij de verhalen van meester Hugo komt de geschiedenis echt tot leven! Jammer genoeg vind de directeur, meneer meneer Muistra, dat er alleen aandacht gegeven mag worden aan ‘de dingen die ertoe doen’, zoals taal en wiskunde.

Boekbespreking

Dan komt er een onderwerp waar veel kinderen enorm tegenop kijken: ze moeten een boekbespreking doen! Met de hele klas gaan de kinderen aar de bibliotheek voor het uitkiezen van een goed boek. De meeste kinderen duiken op hun favoriete titels, maar Elsie draalt wat rond. Uiteindelijk vind ze een boek, helemaal op de bovenste plank in een hoekje: het Groot Verdwijnboek. Op de een of andere manier trekt het haar aan, maar ze weet niet goed waarom.

Verdwijnen in verhalen

Vanaf dat moment mixt Maarten Kuipers geschiedenis met werkelijkheid. Want hoewel je geweldig goed kunt verdwijnen in een boek, is dat meestal figuurlijk. Even afzonderen van de buitenwereld, je kent het vast wel! Maar in het Groot Verdwijnboek verdwijnt Elsie letterlijk naar een ver verleden, naar de tijd van Slot Loevestijn. Daar beleeft ze het verhaal dat Meester Hugo met de klas probeert te delen. Daar probeert ze samen met Hugo’s vrouw en hulpje te regelen dat Hugo de Groot kan ontspannen op zijn spectaculaire manier. Maar dat is knap lastig, zeker als je regelmatig terug moet naar je eigen tijd! En ondertussen zet meneer Muistra haar lieve meester Hugo verder onder druk.