Recensie: Ghost Sniper, Scott McEwen

In alle verhalen over soldaten en helden hoog je eigenlijk maar weinig over het fenomeen sluipschutters. Over het algemeen dan, want er is een hele ‘scene’ om deze mannen heen ontstaan, met films en boeken. Zoals de Sniper Elite-reeks van Scott McEwen, waar Ghost Sniper een deel van is.

Nieuwe held

In Ghost Sniper speelt Chance Vaught de hoofdrol: een voormalig Groene Baret, en tegenwoordig speciaal agent bij de United States Diplomatic Security Service. Tijdens een missie in Mexico is het zijn taak om Alice Downly, Directeur van the Office of National Drug Control Policy, te bewaken en te beschermen. De leden van het lokale drugskartel blokkeren de weg echter, waardoor Downly een makkelijk doelwit is geworden. Binnen een paar tellen zijn Downly en de rest van het convoy dood, neergeschoten door een concurrerende sluipschutter. De Ghost Sniper, een oud-militair die zichzelf als huurmoordenaar aanbied aan de hoogste bieder.

Schuldgevoel

Na deze mislukte missie zit Vaught in zak en as. Tot hoofd van de CIA, Robert Pope, hem de helpende hand toereikt. Hij wil Vaught op pad sturen om de Ghost Sniper op te sporen en iedereen die iets te maken heeft met de moordaanslag op Downly. Die taak neemt Vaught maar wat graag op zich. Vaught bundelt hiervoor zijn krachten met voormalig Navy Seal Daniel Crosswhite. Samen trekken ze er op uit om de waarheid van de samenzwering boven water te krijgen. Maar: hoe vang je een sluipschutter? Die zien je al van ver aankomen!