Recensie: Eve Dallas 30: Illusie, J.D. Robb

Met Eve Dallas 30: Illusie voegt J.D. Robb wederom een spannend deel toe aan deze boekenreeks. Toch lijkt er een verandering te zijn: er is steeds meer aandacht voor de zaak en de procedurele kant van het onderzoek. Het verhaal van Illusie draait om Bart Minnock, een jonge tech-ondernemer en mede-oprichter van gamebedrijf U-Play. Hij wordt dood aangetroffen in zijn afgesloten holo-ruimte, op een manier die onmogelijk lijkt. Geen sporen van inbraak, geen bezoek geregistreerd, en zelfs de beveiliging van zijn droid en harde schijf zijn onaangetast. Terwijl het onderzoeksteam van NYPSD – met Eve Dallas aan het roer – zich in de zaak vastbijt, vernietigt de game die Bart vlak voor zijn dood had gespeeld zichzelf. Dit maakt het mysterie alleen maar groter: wie wilde Bart doden, en hoe hebben ze het voor elkaar gekregen?

Raadselachtig moordmysterie

Dit type moordmysterie voelt als een klassieke whodunit. De lijst met mogelijke daders is breed: van Barts partners en vrienden tot concurrenten in de game-industrie. Ondanks dat Bart een sympathieke, briljante en ogenschijnlijk ongevaarlijke jongeman was, weet Robb (sorry: Nora Roberts) de spanning erin te houden door de methodiek van de moord nauw te verbinden aan de identiteit van de dader. Het is een slimme zet die zorgt voor een effectieve spanningsopbouw.

Technologie en futurisme

Illusie duikt in de moderne en high-tech wereld van games, met daarbij de impact op onze samenleving. Nou ja – van wat er zo’n 15 jaar geleden van bekend was, want toen verscheen dit eerste deel. Toch blijkt het nog akelig actueel! En daarmee komt de serie weer een beetje op zijn basis: de eerdere delen van Eve Dallas-boeken draaide op een mix van misdaad en sci-fi, maar de futuristische aspecten zijn in latere delen soms wat op de achtergrond geraakt. Hoewel het anders is dan de eerdere delen, zullen fans van het eerste uur dus weer in hun nopjes zijn. Als lezer kun je in dit deel genieten van Eve’s deductie en speurwerk. Ze is het meest overtuigend wanneer ze volledig in ‘cop mode’ is, en dat aspect komt in dit boek goed naar voren. Hoewel ik de manier van moorden vrij snel doorhad, bleef het leuk om te zien hoe Eve de stukjes van de puzzel langzaam maar zeker in elkaar legde.

Een verandering in Eve’s karakter

Waar ik moeite mee had, is de verschuiving in Eve’s morele kompas. In eerdere delen was haar respect voor de wet en de regels bijna heilig. Ze heeft vaker harde keuzes gemaakt om trouw te blijven aan haar rol als politieagent, zelfs wanneer dit ten koste ging van persoonlijke relaties. In Illusie lijkt die vastberadenheid plaats te maken voor een meer pragmatische houding, zeker in haar samenwerking met Roarke. Hoewel hun relatie boeiend en dynamisch blijft, voelt het alsof Eve’s kernwaarden worden opgeofferd om hun professionele partnerschap geloofwaardiger te maken.

Ga direct naar Eve Dallas 30: Illusie op BOL.com.

---