Recensie: Dragon Quest Heroes 2

Dragon Quest Heroes is een spel dat je eigenlijk niet kunt negeren. Het is een heerlijk spel, of je nu fan bent van RPG’s als Final Fantasy of een lekkere slice & dice game. Je zou het misschien zelfs wel een schattige Diablo kunnen noemen! In Dragon Quest Heroes II gaat het verhaal onverminderd verder en mag je weer wapens zwieren en toverspreuken slingeren om hordes vijanden een kopje kleiner te maken. Je stort je letterlijk vol in de strijd met je wapens, om zo met wat magie en special moves de grote hoeveelheden monsters in mootjes te hakken.

Hoofdpersonen

In het begin van Dragon Quest Heroes kun je kiezen uit één van de twee hoofdpersonen, neef en nicht die een heerlijke competitieve band met elkaar hebben. Naarmate het verhaal vordert zal je legertje verder uitbreiden met nieuwe vrienden, die stuk voor stuk goed getrainde vechtersbazen zijn in hun geheel eigen klasse. Die personages worden beter en sterker naarmate het spel vordert, zoals je kunt verwachten. Niet alleen de speciale vaardigheden worden beter, ook vind je beter beschermende kleding en sterkere wapens. Fijn is ook dat je van onze twee hoofdpersonen zelf kunt bepalen van welke klasse ze gaan worden, en met welke stijl je wil vechten. Met die klasse bepaal je natuurlijk ook welke wapens ze kunnen hanteren en welke kleding ze kunnen dragen! Tijdens het spel kun je overigens nog tussen de stijlen wisselen, mocht je dat leuk vinden.

Verhaal

Het verhaal van Dragon Quest Heroes 2 is heel erg dun. Het is echt super voorspelbaar, maar daardoor niet minder vermakelijk. Een kwade macht heeft alle monsters (…) kwaadaardig gemaakt. Blijkbaar zijn er dus ook meer dan genoeg lieve monsters. Goed om te weten! Die monsters zien er inderdaad ook niet bepaald kwaadaardig uit, met hun ronde vormen en grove lijnen. Een grappig contrast met bijvoorbeeld de kleding van onze hoofdpersonen, die dan weer verbazend vloeiend lijkt te vallen om de playmobil-achtige lijven. Fijn is trouwens wel dat de verschillende situaties waarin je helden zich in storten een beetje aan elkaar zijn gebreid door tussenfilmpjes. Het is echt een verhaal geworden, in plaats van losstaande missies. Wat dat betreft is het spel zeker een volwassen rpg geworden.

Afwisselend

Prettig om te weten: Dragon Quest Heroes II sleept je niet zo maar van de ene horde monsters naar de andere. Gelukkig maar, want als maar kuddes monsters verslaan zou ook saai worden. Nee, gelukkig kun je ook verdwalen in grotten en kastelen, en krijg je soms gigantische eindbazen voor je kiezen… die echt best moeilijk te verslaan zijn. Maak je borst dus maar nat! Er is echter een nadeel aan deze afwisseling verbonden: voor de echte rpg-fans zal het vechten een beetje té arcade-achtig zijn, en voor de vechtersbazen onder ons zal het speuren, puzzelen en upgraden weer een last zijn… of vind jij het een goede mix?