Recensie: De zoon van de zee, Davide Morosinotto

Davide Morosinotto neemt ons in zijn nieuwe roman De Zoon van de Zee mee naar de geschiedenis. Naar het Italiaanse Ateste, 452 n.Chr., om precies te zijn. We maken kennis met de 14-jarige Pietro, een varkenshoeder die onverwacht midden in een spannend avontuur terecht komt wanneer de Hunnen het Romeinse rijk binnenvallen.

Historische jeugdroman

Het verhaal begint met Pietro die op weg is naar de stad en een vreemdeling te paard tegenkomt. Deze vreemdeling brengt verontrustend nieuws: de Hunnen, onder leiding van Attila de veroveraar, zijn in aantocht. Wat volgt is een spannende tocht naar de Domus, waar Pietro samen met de vreemdeling aankomt. Hier ontmoet hij de nieuwsgierige kinderen van Clarissimo, Costanzo en Justina, en samen ontdekken ze het angstaanjagende nieuws over de belegering van Aquileia.

Historische context

Tijdens het lezen ontdek je heel wat over de manier van leven tijdens de Romeinse tijd. Daarvoor wordt de ietwat afgezonderde levensstijl van Pietro gebruikt als kapstok om weetjes en feitjes te delen: zijn kennis van de adelijke manier van leven, zoals Justina dat gewend is, is alles behalve goed. Zij leert hem dus van alles en nog wat over haar manier van leven. De hoofdstukken zelf worden afgewisseld met illustraties die op wandtapijten lijken, waarin het hoofdstuk kort wordt samengevat. Het is ook duidelijk dat Davide Morosinotto weet waar hij het over heeft wanneer hij de omgevingen omschrijft. Daardoor komt De zoon van de Zee pas echt tot leven.