
De Grote Wolf had veel vrienden en deed geen vlieg kwaad. Maar de dag dat hij Grootmoeder een bezoekje bracht, veranderde alles. Grootmoeder en hij zaten gezellig te praten, toen de deurbel luid rinkelde. Grootmoeder schrok en viel in de muil van de Grote Wolf. De Grote Wolf was radeloos en vermomde zich als Grootmoeder. Door een ongelukje kwam ook Roodkapje in zijn muil terecht. Uit schrik voor de jager verstopte de Grote Wolf zich bij de zeven geitjes en de drie biggetjes…
De grote boze wolf is een hilarisch boek, waarin tal van sprookjes samenkomen in één doldwaas avontuur. Hierbij worden heel wat sprookjes onderuitgehaalt, en anders verteld dan we ze kennen. Wisten jullie bijvoorbeeld dat roodkapje eigenlijk heel erg chagrijnig is, en de wolf gewoon heel lief? Het is echt een ongelukje dat zowel oma als roodkapje in de buik van de wolf terecht komen! Maar ook andere sprookjesfiguren moeten er aan geloven. Door deze opeenstapeling van gebeurtenissen spreekt het niet alle kinderen aan: vooral jonge kinderen zien de humor er niet zo van in, dat hun bekende verhaal ineens wordt omgedraaid. Ook de herhaling van de gebeurtenissen (iedereen verdwijnt op één of andere manier in de wolf) gaat op een gegeven moment vervelen. De tekeningen zijn leuk, maar erg donker en felgekleurd: daardoor is het soms even zoeken naar de onderwerpen in de grote prenten. Uit mijn ervaring blijkt dat kinderen hier wisselend op reageren: het ene kind zal in de prenten kruipen om de kleinste details gewaar te worden, anderen worden wat overweldigd door de ogenschijnlijke drukte in te prenten en wenden eerder hun blik af.
De grote boze wolf (was helemaal niet boos), Jonas Boets en Nils Pieters
De Eenhoorn, maart 2011, 64 pagina’s, hardcover.
Prijs: 17,50 euro. Leeftijd: vanaf 5 jaar. ISBN: 9789058386939
Boeken koop je bij je plaatselijke boekhandel.
Online bestellen kan onder andere op:
Thomas,
Dank voor je reactie! Dit bewijst maar des te meer dat meningen verschillen. Ik ben helemaal niet zo main-stream als je wellicht denkt, hoor! Ik wijk graag af van de geldende ‘norm’, als er al zoiets is. Mijn recensie bewijst eerder dat smaken verschillen, en dat een oog van illustrator heel anders tegen de prenten aankijkt dan een gemiddelde consument, ongeacht diens achtergrond. Daarbij denk ik dan een jonge illustrator heel anders tegen illustraties aan zal kijken dan een illustrator van een oudere garde (zoals bij alle kunsten het geval is), maar dat staat hier weer buiten.
De opmerkingen over de prenten zijn overigens niet negatief bedoeld: het is gewoon een opmerking waar je als lezer je voordeel mee kunt doen. Mijn ’testpanel’ reageerde bijvoorbeeld wisselend op de prenten: het ene kind kruipt inderdaad letterlijk in de prent om zo veel mogelijk te zoeken, maar andere kinderen vonden ze gewoon niet interessant genoeg, omdat ze er in eerste instantie geen pap van kunnen maken.
Met vriendelijke groet,
Dennis
Ik ben niet akkoord met de negatieve uitstraling die u geeft in deze recensie.
Ten eerste zijn de mensen uit het werkveld van de (kinder)boeken elf zeer enthousiast over het boek. Meer dan zeer enthousiast zelfs.
Alleen al de gedrevenheid die in de tekeningen zit en de omvang van dit debuut kunnen dit enkel benadrukken. En wat is het probleem met even te zoeken, even dieper in te gaan op een prent? Heeft u liever een saai boek waar iedereen meteen overgaat dan? U benadrukt dit als iets negatiefs in dit boek terwijl het een meerwaarde is en het de prenten levendig maakt.
En de kinderen zien er de humor niet van in volgens u? Dat kan u maar beter teleurgesteld zijn, want dat tegendeel is reeds bewezen. Kinderen gaan net op in alle details van de prenten en het verhaal. Zij zien en ontdekken zelfs nog meer dan de illustrator en schrijver. Dat het verschillende verhalen bij elkander brengt is net een leuke verrassing en geen verwarring.
Je zou trouwens de illustrator net moeten ophemelen. Het is een jonge illustrator die er staat, die door zijn nieuwe ongedwongen maar toch commercieel gerichte stijl, de Belgische prentkunst voor kinderboeken eindelijk eens nieuw leven inblaast.
Dat is mijn mening en ik ben ervan overtuigd ook van vele anderen.
Vriendelijke groeten,
Thomas