Recensie: Cardboard Cowboys, Brian Conaghan

Lenny Lambert is dik. Op school lijkt het wel of de kinderen niet kijken naar wie hij zelf is, maar alleen naar zijn formaat. Daarom gaat Lenny in het boek Cardboard Cowboys, als hij het even niet ziet zitten, naar zijn bankje aan de oever van het kanaal om na te denken. Daar kan niemand hem zien… denkt hij. Als hij op een dag een leeg frisdrankblikje in het water wil gooien, wordt hij tegengehouden door Bruce. Bruce woont in een kartonnen huis op de oever en heeft geen zin in kinderen die zijn voortuin vervuilen…

Een veelbelovende ontmoeting

De eerste ontmoeting tussen Lenny en Bruce verloopt niet bepaald soepel. Bruce, die zijn eigen strijd voert met de harde realiteit van het leven op straat, is aanvankelijk allesbehalve blij met Lenny’s aanwezigheid. Maar wat begint als een onwillige confrontatie verandert al snel in een prachtige, onverwachte vriendschap. De auteur weet deze transformatie subtiel en geloofwaardig neer te zetten, waardoor je als lezer meeleeft met beide personages.

De kracht van vriendschap

Wat Cardboard Cowboys echt bijzonder maakt, is hoe het boek de ontwikkeling van een diepe band tussen twee ogenschijnlijk verschillende mensen belicht. Lenny worstelt met zijn zelfbeeld en het pesten op school, terwijl Bruce probeert te overleven in een wereld die hem al lang geleden in de steek heeft gelaten. Samen ontdekken ze dat vriendschap en wederzijds begrip veel meer waard zijn dan de oppervlakkige oordelen van anderen… en dat muziek wel degelijk een band schept.

Een epische roadtrip

Het verhaal neemt een spannende wending wanneer Lenny en Bruce besluiten om op een roadtrip te gaan. Dit avontuur verandert niet alleen hun perspectieven, maar ook hun levens. De reis is gevuld met onverwachte gebeurtenissen en leerzame momenten, die hen dichter bij zichzelf en elkaar brengen. Het is een reis van zelfontdekking en wederzijdse steun, waarin ze beiden leren om te gaan met hun angsten en onzekerheden.

Ga direct naar Cardboard cowboys op BOL.com.

---