Recensie: Camel Up, 999 games

Gokken is altijd leuk. Die spanning, het onberekenbare, het onverwachte. Soms zou je denken dat de een absoluut, zonder twijfel en gegarandeerd gaat winnen, totdat een ander ‘m inhaalt door stom geluk.

Het kan gek gaan in races en dat is in het bordspel Camel Up niet anders. In dit dynamische racespel ga je racen met kamelen. De basis is heel eenvoudig: er staan vijf kamelen op het bord, ieder met een eigen kleur. In een kartonnen piramide zitten vijf dobbelstenen, waarvan de kleur overeenkomt met één van de kamelen. Door de piramide op zijn kop te houden en op een knopje te drukken valt er een dobbelsteen uit de piramide en mag je de bijbehorende kameel 1,2 of 3 plekjes verzetten.

Als er al een kameel op het desbetreffende plekje staat, mag de rennende kameel boven op de andere gezet worden. Dat past perfect, dankzij de voorgevormde houten kamelen. De bovenste kameel heeft volgens de spelregels een voorsprong. Heb je een stapeltje kamelen, en gooi je de kleur van de onderste kameel, dan verplaatsen alle bovengelegen kamelen mee. Je snapt dat dat een belangrijk element is in Camel Up, omdat sommige kamelen op deze manier heel veel vakjes vooruit gezet kunnen worden.

Maar er is meer. Camel Up, dat je met acht spelers kunt spelen, draait namelijk ook om gokken. Daarbij heb je twee niveaus: etappes en de race. Een etappe wil zeggen dat alle dobbelstenen uit de piramide er een keer uit te zijn geweest, en alle kamelen dus een stukje hebben mogen rennen. Voor een etappe kunnen de spelers al een gokje wagen, door een etappekaart te nemen. Daarmee kun je 2-5 pond winnen.

Het is voor spelers ook mogelijk om kamelen een zetje te geven of juist tegen te houden. Dat je door een oasekaart of een savannekaart op het spelbord te leggen. Komt een kameel op deze kaart, dan mag de kameel een stapje vooruit of moet de kameel een stapje achteruit. De speler van het kaartje krijgt in beide gevallen een pond.

Dan kan de speler ook nog kiezen om te gokken op de winnaar of de verliezer van de hele race. De winnaar van Camel Up is de kameel die als eerste over de finishlijn komt, de verliezer is de kameel die op de laatste plek staat. Ook daarmee zijn heel wat Ponden te winnen.

Het leuke van dit spel is dat je maar een handeling er beurt mag doen. Je mag dus of een dobbelsteen uit de piramide laten rollen, of een oase/savannekaart neerleggen, of een etappe pakken of gokken op de winnaar of verliezer van de race. En het blijft tot de laatste zet moeilijk om te beslissen welke handeling je nu moet uitvoeren. Zeker de eerste paar keer dat je het spel speelt blijken het erg lastige keuzes te zijn. Naarmate je het spel vaker hebt gespeeld wordt het juist een stuk makkelijker om de keuzes te maken, omdat je weet welke invloed de verschillende opties hebben. Camel Up wordt dan een stuk vlotter te spelen.

Camel Up is een ontzettend leuk spel om te spelen. Het is veelzijdig, spannend, en je bent echt aan het toeval overgeleverd. Je kunt boos worden, of verdrietig, maar een andere speler de schuld geven? Dat is onmogelijk. Het bord en de kaartjes zijn mooi vormgegeven. De muntjes zijn ook een leuk details. Wel had de piramide, waar de dobbelstenen ingestopt moeten worden, iets degelijker uitgevoerd mogen worden. Een kartonnen doosje dat je met een elastiekje bedient ziet er niet zo robuust uit. Jammer, want de rest is echt supergaaf. Zelfs de kamelen zijn stoer (wie had dat nu kunnen denken) en zijn zo vormgegeven dat je ze perfect kunt stapelen. Racen maar!