Recensie: Bedtijd, kleine zeemeerminnen! Dianna Hulls Aston

Aan het eind van de dag zingen drie zeemeerminkinderen een lied voor de zee en voor de dieren die daarin leven. Wij als lezer volgen dit drietal terwijl ze een serenade brengen aan mosselen, kreeften, zeekoeien en verschillende soorten vissen. Daarbij worden sommige dieren benoemd, maar veel worden omschreven. In de kaft vind je een overzicht van alle dieren die in het boek voorkomen, met hun namen erbij. Aan het einde van het boek zie je de drie zeemeerminnen in bed liggen… hun normale mensenbed! De drie zeemeerminnen hadden een logeerpartijtje en gingen een rondje door de slaapkamer van één van hen. Een leuke knipoog naar de wereld: want bestaan zeemeerminnen wel echt?

Rijmend zoeken

De tekst zelf heeft een fijn ritme en is volledig op rijm, hoewel je voor de meeste rijmzinnen de pagina even moet omslaan om de volgende zin te kunnen lezen. De tekst is duidelijk ondergeschikt aan de paginagrote afbeeldingen, waarin je een blik kunt werken in een fantastische onderwaterwereld. Die is een een schattige chibli-stijl getekend, waardoor de illustraties een hoog aaibaarheidsgehalte hebben.

Verschillende zeemeerminnen

Het boek gebruikt de drie zeemeerminnen om een stukje diversiteit in te bouwen. Ze hebben duidelijk alle drie een andere etnische achtergrond, maar ook hun stijl is anders, van creatief en speels tot een echte tomboy. Op die manier leren kinderen onbewust dat je alles kunt zijn wat je wilt – wat een goed uitgangspunt is. Hoewel ouders misschien niet zo gek zijn op het felroze of knalblauwe haar 😉