Boek recensie: Parwana, familierecepten uit een Afghaanse keuken

Als ik kijk naar mijn kast vol kookboeken, merk ik dat het of heel specifiek neigt naar bepaalde keukens (de Italiaanse en de Franse keuken zijn oververtegenwoordigd), of dat het juist gaat om een bepaald onderwerp. Kookboeken over andere landen buiten Europa zijn vrij schaars, naast een paar kookboeken over Japan en India is het niet veel. Ik was dan ook aangenaam verrast met dit kookboek over de Afghaanse keuken – een nieuwe keuken voor me, waar ik nog geen ervaring mee had.

Familierecepten

Gelukkig staat dit kookboek vol familierecepten, in plaats van exclusieve gerechten die je normaliter in een chique restaurant zou tegenkomen. Dat maakt de bereiding en de ingrediëntenlijst een stuk behapbaarder, kan ik je verzekeren. Je merkt daarbij ook een aantal typische ingrediënten in de Afghaanse keuken. Zo kom je meermaals lamsvlees tegen in de gerechten en wordt er nauwelijks boter gebruikt, maar olie. Ook kruiden en noten worden ruimschoots toegepast, met komijn, koriander en laurier als belangrijkste smaakmakers.

Bijzondere hoofdstukindeling

De hoofdstukken zijn hier niet ingedeeld op het gebruiksmoment of het type gerecht. Nee, in Parwana wordt je letterlijk meegenomen in de familiegeschiedenis. Je ontdekt veel over het leven van deze familie, die voor een belangrijk deel wordt gevormd door politieke ontwikkelingen en druk in Afghanistan. De gerechten die daarop volgen hebben een koppeling met deze ontwikkelingen. Zo zijn de gerechten in het derde hoofdstuk bijvoorbeeld een koppeling naar alles wat de inheemse bevolking heeft gemist, op het moment dat ze in vluchtelingenkampen in ballingschap waren. Ze zijn sober, maar bevatten ook veel feestrecepten, juist om die ellende in evenwicht te houden. Dat maakt het boek ook weer indrukwekkend. Je krijgt letterlijk een kijkje in de Afghaanse keuken!

Ga direct naar Parwana op BOL.com.

Recensie over Parwana

Parwana is een praktisch en fraai kookboek over een land dat niet veel mensen vanuit culinair oogpunt zullen kennen. De gerechten staan schijnbaar willekeurig verpreid door het boek, van voorgerechten tot hoofdgerechten, nagerechten en gebak. De omschrijving zijn duidelijk en helder. Bij ieder gerecht staat een stukje achtergrond. Soms wordt verteld waarom dit gerecht zo bijzonder is voor de familie, soms hoe dit een plekje heeft in de Afghaanse cultuur. Praktisch is de omschrijving in de bovenhoek, waarin een vertaling staat van het gerecht. Dan weet je een beetje waar je aan toe bent 😉
Hoewel het kookboek imposant en interessant is als cultureel document, is het als kookboek iets minder praktisch. Een indeling op het type gerecht of eetmoment zou bijvoorbeeld praktischer zijn. De meeste ingrediënten zijn goed verkrijgbaar in Nederland, hoewel je soms een uitstapje naar een plaatselijke toko moet inplannen.