Boek recensie: Het onzichtbare eiland, Michelle Harrison

Het Onzichtbare Eiland is het vervolg op De Vloek van de Kraaientoren en maakt deel uit van een magische boekenserie. Ook in dit boek beleven we de magische avonturen van de dertienjarige Betty, haar oudere zus Fliss en haar bijdehante jongere zusje Charlie. Ze wonen hun hele leven al op het eiland Kraaiensteen, bij hun oma in de groezelige kroeg Het Stropersschuitje. Maar daar komt snel verandering in, als ze een onverwachte gast mogen ontvangen.

Het onzichtbare eiland

op een onstuimige nacht gaan namelijk de alarmbellen rinkelen. Letterlijk. Van een eiland vol verbannelingen zijn namelijk twee mensen ontsnapt… en dat is nooit goed nieuws. Tot overmaat van ramp blijkt één van hen zich verstopt te hebben in de tuin van de Weddersinnes. Het meisje Lena houdt zich goed stil, maar ze wordt vergezeld door een dwaallicht. Als ze aan de praat geraken, blijkt dat Lena en haar moeder van het eiland zijn gevlucht om de onschuld van Lena’s vader te bewijzen, die opgesloten zich in de gruwelijke gevangenis.

Magische kaart

Lena blijkt een bijzondere landkaart te hebben, waarop een verborgen eiland te zien is wanneer je hem bekijkt door een heksensteen (een steen met een gat erin). Wanneer Charlie ontvoerd wordt door twee (nep)cipiers, besluiten Betty, Fliss en Lena de achtervolging in te zetten. Zo komen ze in een avontuur vol angstaanjagende piraten, dwaallichten, magie en een gezonken smokkelaarsschip.