Boek recensie: Monsterdonuts, Gianna Pollero

Veel kinderen huiveren al bij het horen van het woord Monsters. Dat zijn maar enge, ongrijpbare wezens die je de stuipen op het lijf jagen… daar moet je niets van weten! Maar weet je hoe je monsters kunt verslaan? Met lekkere gebakjes! Jaren geleden heeft een monsterjager ontdekt dat bakpoeder heel gevaarlijk is voor monsters. En daarom moet je altijd een lekker gebakje in de buurt hebben. De tienjarige Tess Jager weet daar alles van. Zij bakt samen met haar zus de lekkerste monsterdonuts van Londen!

Monsterjagers

Tess is namelijk een monsterjager, net als de rest van haar familie. Om goed te praten dat ze zoveel koekjes en taartjes bakken, hebben ze een eigen bakkerij. Maar twee jaar geleden verdwenen haar vader en moeder, zodat ze de bakkerij moet runnen met haar zus Danni. Tess is daarbij de monsterjager van de twee. Gewapend met cupcakes, taarten en koekjes gaat ze sokkensnaaiers, vampiervleermuizen of kleerkastkruipers te lijf. De laatste tijd heeft ze het alleen wel heel erg druk… wat kan er aan de hand zijn?

Meneer Harris

Alles lijkt te maken te hebben met een cycloop, een groot en groen monster met één oog. Hij noemt zichzelf meneer Harris, kleed zich in een grote, geruite jas en heeft een gek brilletje op. Door zijn speciale krachten loopt hij bijna onopgemerkt door de stad, maar zijn geur verraad hem als geen ander. Deze enge cycloop is dol op donuts en is iets heel gevaarlijks van plan. Maar hij blijkt niet alleen te zijn. Tess en Danni duiken in een lange familieruzie tussen meneer Harris en zijn opa, ontdekken dat ze nog een monsterjagende oom hebben en moeten ondertussen ook zorgen voor genoeg monsterdonuts, om meneer Harris in toom te houden…

Vraagje: zou de naam meneer Harris iets te maken hebben met het woord ‘herris’, herrie?

Ga direct naar Monsterdonuts op BOL.com.

---