Boek recensie: Lars Leugenaar: De stinkende waarheid, Joe Berger

Als Lars weer eens een leugen ophangt is hij echt het haasje: hij moet drie hele weken de waarheid spreken. Zelf noemt hij het: Het stinkende moeras van de waarheid. Als hij ook maar één keer liegt mag hij niet naar de nieuwe film van Steenwolf. Daar verheugt hij zich al maanden op. Zijn zus Suus wist dat en die heeft het aan hun moeder verklikt als goede straf. En of het een goede straf is. Tot nu toe heeft hij nog het nog geen hele dag volgehouden om de waarheid te spreken. Maar ja, hij gaat het toch proberen want anders mag hij niet met Charlie naar Steenwolf. En dat zou echt het einde zijn.

Het stinkende moeras van de waarheid

Als je aan het stinkende moeras van de waarheid denkt denk dan aan een brug die boven een heel erg meurend moeras hangt. Als je de waarheid vertelt dan loop je over een heel erg wiebelende brug die bijna losschiet als je eroverheen loopt. Als je een leugen vertelt dan loop je over een redelijk stevige brug die heel erg goede, stevige touwen heeft. Lars begeeft zich meestal op het makkelijke pad van de leugen. Maar hij heeft gemerkt dat het wiebelige, onstabiele pad van de waarheid niet altijd zo wiebelig en instabiel is als het lijkt. Soms is het juist nog fijner om over het pad van de waarheid te lopen

Molly

De pop van Suus: Molly was ooit kwijtgeraakt op vakantie. Dat was haar favoriete speelgoed. Ze was toen heel erg verdrietig omdat ze kwijt was, en ze hebben hem nooit meer teruggezien. Totdat Lars een pakketje moest ophalen. Die kwam van dat adres en hij had vast gekeken wat er in zat, toen hij zag dat Molly er in zat “vergat” hij haar “per ongeluk” bij Charlie. Toen hij haar weer kwam ophalen was ze weg: ze lag bij de kraam van Suus, die haar nog niet had gezien…

Ga direct naar Lars Leugenaar 2: De Stinkende Waarheid op BOL.com.

Boeken koop je bij je plaatselijke boekhandel.
Online bestellen kan onder andere op: