Boek recensie: Het Van Gogh Mysterie, Deron Hicks

In Het Van Gogh Mysterie neemt Deron Hicks je mee door een spannend avontuur, dat je misschien wel kunt vergelijken met De DaVinci-code van Dan Brown… maar dan voor jeugdige lezers (en een compacter complot). Het boek draait om Art, een jongen die met geheugenverlies op een bankje in het National Gallery of Art wordt gevonden.

Pleegzorg

Hij wordt door de politie opgehaald, die proberen te achterhalen of Art (die naam krijgt hij later pas) liegt of niet. Aangezien het er echt op lijkt dat hij geheugenverlies heeft, wordt hij geplaatst bij een tijdelijk pleeggezin, tot zijn ouders zijn gevonden. Hij komt terecht bij Mary Sullivan, een vrouw die bekendstaat om haar behulpzame en kritische blik. Zij verwelkomt de vreemde jongen met open armen en stelt hem voor aan haar dochter, Camille. Het is zij die uiteindelijk de naam Art bedenkt voor de mysterieuze jongen. In een poging om Arts geheugen te triggeren, gaan ze terug naar het National Gallery of Art. En dat hadden ze misschien beter niet kunnen doen.

Kunstwereld

Zoals je al hebt kunnen lezen, is er namelijk iets bijzonders aan de hand met een bepaald schilder, dat door het museum gekocht zou worden. Het gaat hier om een schilderij van Van Gogh, waarvan iedereen dacht dat het verloren was gegaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. In eerdere hoofdstukken lees je dat er ‘iets’ mee aan de hand is, maar wat precies, dat ontdek je pas op het einde van het boek. Wel is duidelijk dat Art er iets mee te maken heeft. De slechterik van het verhaal, Dorchek Palmer, is een steenrijke man die alles op alles zet om de jongen in handen te krijgen. Maar die ruikt al snel gevaar en slaat samen met Camille op de vlucht. Telkens weten ze de professionele teamleden van Dorchek te slim af te zijn (hoewel er ook een flinke dosis geluk bij komt kijken), wat spectaculaire scènes oplevert voor het boek.

Tof detail: door het boek heen vind je heel wat QR-codes die je kunt scannen voor meer informatie over de kunstwerken of locaties waar je over leest. De informatie is heel uitgebreid en geeft een mooie meerwaarde aan het verhaal. Soms vond ik het een beetje afleiden (ze trekken je toch uit het verhaal), maar je kunt ze makkelijk skippen tot een later moment, bijvoorbeeld als je het hoofdstuk hebt uitgelezen.