Game review: Hitman: The Complete First Season

Hitman is al sinds jaar en dag een begrip onder gamers. Nou ja – in ieder geval al zo’n zestien jaar. Hitman is een game die flink onder vuur heeft gestaan in de eerste titel, want wat voor effect zou het hebben als je in koele bloede iemand moet besluipen en van het leven moet beroven? Een game met een flink randje, dus. Inmiddels zijn we al heel wat jaren verder, en is Agent 47 nog net zo cool en koelbloedig als in de eerste game. En natuurlijk nog een stuk gaver, aangezien de technieken zeker niet hebben stilgestaan. Hitman voor de pS4 is dan ook een visueel spektakel waar je af en toe zelfs vergeet dat je in een game zit, en niet naar de gelijknamige film Hitman 47 aan het kijken bent.

Tutorial

In het tutorial-leven krijg je de basis van het spelen uitgelegd. Je moet veel sluipen en besluipen, tegenstanders buiten westen slaan en zelfs vermoorden om je doel te bereiken. Daarbij kun je gebruik maken van de kleding van je tegenstanders, waarmee je je razendsnel (iets te snel, als je het mij vraagt) kunt verkleden. Ook kun je gebruik maken van een Intuitie-functie, waarmee je tegenstanders uit de menigte kunt spotten. Het is dan aan jou om je tegenstander zo snel mogelijk te besluipen, af te luisteren en eventueel uit te schakelen – geheel volgens de opdracht.

De hele wereld rond

De game Hitman is natuurlijk al bijna een jaar oud. Toen kon je het eerste level kopen, waarbij je de optie had om iedere maand een nieuw level aan te schaffen – een nieuwe episode, een nieuw hoofdstuk. Want alle negen episodes zijn los van elkaar te spelen. Inmiddels zijn alle episodes gereleased en kun je ze allemaal als één grote pack kopen: Hitman – the complete first season. Daarmee reis je van het hectische parijs naar het rustieke Sapienza, de beperkte ruimte van de kliniek in Hokkaido of de openlucht in Colorado. Iedere episode heeft dan ook zijn eigen stijl en vormgeving – en ieder level vraagt dan ook om een iets andere aanpak, hoewel je meer dan genoeg vrijheid hebt voor je eigen manier van werken.

Mening

Hoewel het spel ontzettend gaaf is vormgegeven – hij heeft echt filmische kwaliteiten – zijn er wel een paar dingen die echt opvallen – en die beter hadden gekund. Zo werd ik bijvoorbeeld in het tutoriallevel (ik zal niet te veel spoilers geven 😉  ) opgemerkt door een bewaker. Daarbij kreeg ik van de hulpdienst de tip om me te verkleden. Geen probleem. Iemand gevonden, knock-out gegooid met een moersleutel en in de vriezer gestopt, kleren aangetrokken. En toen kon ik met mijn opvallende kale kop en kenmerkende barcode-tattoo gewoon doorlopen bij diezelfde bewaker! Erg slim zijn ze dus niet, je AI tegenstanders.

Spanning

Ondanks die domme tintjes in het spel blijft het razend spannend. Het vergt veel van je geduld, want hoewel Hitman 47 een buitengewoon persoon is met speciale genetisch gecreëerde gaven, doet hij het bar slecht in een direct gevecht tegen meerdere personen. Het blijft dus sluipen, verstoppen, verkleden en sluipmoorden. En dat doe je nog steeds met heel veel inventiviteit, je gebruikt niet alleen wapens (zoals een snipergun of pistool), maar ook voorwerpen in je omgeving om je doel te bereiken. Een omgeving waarin je vrij kunt rondlopen, overigens, wat een unicum is in de Hitman-reeks spellen. Daarbij kom je heel wat verschillende karakters tegen, waarbij je de meeste kunt aanspreken en een beetje kunt beïnvloeden. En wie weet kun je ze zelfs een zetje geven, om zo je doel te behalen.