Tom Hanks heeft al meermaals prijzen gewonnen voor zijn acteerprestaties. Dit keer schittert hij in de Koude-Oorlog-thriller Bridge of Spies, geregisseerd door Steven Spielberg. In Bridge of Spies speelt Tom Hanks de rol van James B. Donovan, een advocaat en familieman die op de zaak van de Russische spion Rudolf Abel wordt gezet. De Rus staat terecht voor hoogverraad, en neemt James B. Donovan mee in de wereld van internationale spionage. Tom Hanks schittert in deze film als waardige man, vol goede normen, waarden en fatsoen. Zal hij die hoog kunnen houden in de onderhandelingen om een ruil in te zetten tussen twee spionnen? Tom Hanks laat ook in deze film zien dat hij een voorliefde heeft voor buitengewone mannen, zoals Jim Lovell (Apollo 13), John Miller (Saving Private Ryan) en Chuck Noland (Cast Away). Tom Hanks sprak met ons over geschiedenis, spionnenfilms en het spelen van waargebeurde verhalen. Bridge of Spies vertelt misschien wel het meest bekende verhaal uit de Koude Oorlog.
Wat wist je over James B. Donovan voor de opnames begonnen?
Ik had nog nooit gehoord van James Donovan, en eerlijk gezegd kende ik de onderhandelingen ook niet. Ik zag wel hoe authentiek het verhaal was. Het hele verhaal speelt zich in slechts zes dagen af, maar het lijkt wel een heel leven. In eerste instantie dacht ik dat het verhaal was ingekort in die zes dagen, ten bate van de film, en was echt verbaasd toen ik hoorde dat het hele verhaal echt in die zes dagen is afgespeeld. De druk die op Donovan rustte terwijl hij de belangen van een Russische spion moest behartigen was echt enorm.
Daarbij moet je wel weten dat die hele Koude Oorlog berustte op misplaatste paranoia. Het idee dat je een spion van de tegenpartij moest behartigen was echt absurd. Donovan kreeg dan ook veel dreigbrieven, en zijn huis werd zelfs beschoten. Hij moest zelfs politiebescherming krijgen! En dat is nog al wat, terwijl hij een man moest beschermen die had gezworen Amerika op zijn knieën te krijgen.
Hoe heb je die magische band voor elkaar gekregen tussen James en Abel, een rol van Mark Rylance?
Donovan en Abel kregen een heel hechte band in die tijd. Met toestemming van Steven Spielberg belde ik Mark op en zei: “Hey! Wij spelen samen in deze film. Laten we ontmoeten en onze tekst samen oefenen.’ En dus ontmoetten we elkaar in New York. Mark is echt een groot acteur.
Donovan past perfect in het rijtje Helden van Tom Hanks. Voelt het anders om een echte held te spelen in vergelijking met een fictief personage?
Dat is een beetje tweeslachtig. Aan de ene kant heb je helden die nog steeds leven. Dat is best lastig. In het geval van James Donovan: hij is inmiddels overleden, en daarom gaan we niet al te diep graven om herinneringen op te rakelen. Er is genoeg beeldmateriaal om mee te werken en een geloofwaardig personage neer te zetten. Ten eerste lijk ik helemaal niet op Donovan. Op zich heel bijzonder, maar het gaat in deze film juist om de manier waarop Donovan de zaak benaderde dat de film tot een succes maakt. Dat was mijn belangrijkste taak.
Ben je een spionage-fan?
Ik had een Agent Zero M Spy koffertje van Mattel toen ik een kind was. Het was een plastic koffertje met een pistool en een demper die je erop kon schroeven, en een heel goedkope camera – die wel echt werkte. Je kon er een rolletje in stoppen, het koffertje sluiten en door erop te leunen kon je foto’s schieten. Echt het coolste speelgoed van die tijd.
Hoe zou je de visie van de film op spionage omschrijven?
Toen ik het script las was ik onder de indruk van de diepgang. Het ging veel verder dan ‘verbrand dit papiertje als je het telefoonnummer hebt onthouden’. Dat was het enige dat hij hoefde te doen. De rest was een erg filmische versie van spannende momenten als het veilig doorkomen van een lange rij bij de passpoortcontrole of het wachten op een auto die wel of niet aan het andere einde van de brug verschijnt. Geweldig materiaal, en volgens mij een groot deel van wat spionage inhoudt: gewoon wachten tot iets gebeurt of dat je wat informatie verkrijgt.
De climax van de film is een klassiek stukje Spielberg-spanning rondom een telefoontje. Hoe leef je je daarop in?
Die scènes zijn geweldig om op te nemen. Vaak willen acteurs maar praten en praten en praten, want als ze praten weten ze dat er een camera op hen is gericht. Als je in een sleutelmoment van de film zit zonder dialoog, kun je niet veel meer doen dan letten op je houding en uitstraling. Heerlijk acteren!
Saving Private Ryan, Band of Brothers, Catch Me If You Can en Bridge of Spies bieden allen een frisse blik op de geschiedenis. Hoe bereid je jezelf voor op zo’n rol?
Ik lees veel van dit soort verhalen. vaak lig ik in bed met een naslagwerk van 1400 pagina’s. Dan vraagt Rita (Wilson, Hanks’ vrouw) wel eens ‘Waar gaat dat over?’. Dan antwoord ik: ‘Over iets belangrijks in de 14e eeuw’ en zegt Rita: ‘Zul je ooit eens een normaal boek lezen?’. Tja, dan is er maar een antwoord mogelijk: ‘Dat heb ik geprobeerd, liefje, maar dat is allemaal verzonnen!’
Films koop je online bij:
Geschreven door Dennis van Houts
Geef een reactie