De fantastische filmmaker Tim Burton wist dat hij met het boek De Bijzondere Kinderen van mevrouw Peregrine van schrijver Ransom Riggs aan de slag wilde. “Ik weet niet meer of ik het boek direct las toen het uitkwam, maar iemand stuurde het een tijd geleden naar me,” vertelt hij. “Ik wist niets over het boek, en dat is een goed iets. Dan heb je geen verwachtingen of vooroordelen over het verhaal of de schrijver. Het voelde als een echte ontdekkingsreis, ook al was het boek al enkele jaren te koop. Ik reageerde niet op het commentaar van The New York Times, maar gewoon op mijn eigen manier. Een positieve manier. Tijdens het lezen van het boek laat ik me het liefst door niemand beïnvloeden.”
Bijzonder
In de film Miss Peregrine’s Home For Peculiar Children speelt Asa Butterfield de rol van Jake. Hij groeit op in een buitenwijk van Florida, waar hij van mening is dat hij een heel normaal kind is. Hij luistert naar de fantastische verhalen van zijn grootvader. Hij vertelt over een weeshuis in Wales, vol bijzondere kinderen met nog bijzonderdere gaven. Hoewel Jake geloof dat de verhalen van zijn grootvader gewoon verzonnen zijn, zorgt een samenloop van omstandigheden ervoor dat hij de waarheid van het weeshuis en de Bijzondere Kinderen van mevrouw Peregrine wil uitzoeken. Hij gaat op pad om te onderzoeken wat echt is… en wat niet.
Vreemd
Voor Tim Burton is dit verhaal echt op zijn lijf geschreven. Eerder kon je zijn werk zien in bijvoorbeeld Beetlejuice, Edward Scissorhands, Ed Wood en Alice In Wonderland, Riggs’ verhaal, en het script van Jane Goldman draait in feite om een aantal bijzondere kinderen die in een normale wereld moeten overleven. De bijzondere gaven van de kinderen zijn dan ook niet de standaard superhelden-krachten, wijst Tim aan. “Het superheldengenre is weer helemaal hip en happening, maar op deze manier kun je het ook zien. Dit verhaal is een meer menselijke variant op de superheldenfilms. De kinderen zien hun bijzonderheid meer als een last dan als een superkracht,” zo legt hij uit.
Rollen verdelen
“Ieder kind heeft zijn bijzonderheid, en dat vind ik zo mooi. Het is geen ‘we gaan de wereld redden’ verhaal;, maar meer ‘we zijn wie we zijn, en dit is ons ding. En misschien kunnen we daar soms ons voordeel mee doen’. Het menselijke aspect daarin spreekt me zo aan.” De rollen in de film zijn uitgedeeld aan Eva Green als Miss Peregrine, Judi Dench als Miss Avocet, Terence Stamp als Jakes grootvader Abe en Samuel L. Jackson als de gruwelijke Barron. Asa Butterfield (The Boy in The Striped Pyjamas, Hugo) speelt Jake, Ella Purnell speelt Emma (lichter dan lucht), Finlay Macmillan is Enoch, die voorwerpen tot leven kan brengen, en Lauren McCostie is Olive, die vuur kan maken met haar vingers.
Biografie van Tim Burton
Tim Burton is geboren in Burbank, Californië en begon zijn loopbaan als animator. Zijn eerste film was Pee-wee’s Big Adventure (1985). Andere films zijn bijvoorbeeld Beetlejuice, Batman, Edward Scissorhands, Batman Returns, Mars Attacks!, Sleepy Hollow, Planet of the Apes, Big Fish, Charlie and the Chocolate Factory, Dark Shadows en Big Eyes. Hij heeft twee nominaties ontvangen voor een Academy Award: Best Animated Feature voor de film Corpse Bride in 2006 en Best Animated Feature voor Frankenweenie in 2012.
Interview
Q: Wat vond je van de foto’s toen je het boek De Bijzondere Kinderen van Mevrouw Peregrine voor het eerst las?
A: Die trokken echt wel mijn aandacht. Dat vond ik misschien wel het mooiste aan het boek – dat het gebaseerd is op de vreemde, oude foto’s. Ik heb niet zo’n grote verzameling, maar zoek ook altijd naar dit soort rare beelden. Ik geniet van het mysterie, de poezie en de griezeligheid. Je weet immers niet wat er gebeurt op de foto’s. Je kunt je fantasie de loop laten en je eigen verhaal bedenken. Een briljante manier om een boek te schrijven!
Q: Rolling Stone heeft deze film omschreven als jouw ‘ode aan anders-zijn’, maar dat is ook van toepasing op andere films van je. Voel je je aangetrokken door vreemde karakters?
A: Ik vond dit soort verhalen altijd heel interessant, omdat iedereen zich wel eens anders voelt. Zelfs als je verandert en je een verhaal vertelt, vrienden krijg, of succes, of populariteit, blijven die gevoelens op de achtergrond sluimeren. Ik denk dat ik daarom aangetrokken word door dit soort verhalen. Je hoeft er niet alles van te vinden. Het mag mysterieus blijven. Dat is ook erg interessant.
Q: Waarom filmde je in Blackpool, in het noorden van Engeland? Had je daar niet al eerder gefilmd?
A: Ik hoop ooit burgemeester van Blackpool te worden (lacht). Die plek zegt zo veel over me! Ik heb er eens een videoklip voor Killers opgenomen. De plek heeft iets. Ik ben opgegroeid aan de westkust van Californië, en de Santa Monica pier was een soortgelijke locatie. Ze hadden er een paar films opgenomen, zoals Night Tide waar Dennis Hopper een zeeman speelt die een zeemeermin vind. Ik ging er als tiener vaak heen, in de hoop ook een zeemeermin te vinden… Ik was een soort Quadrophenia eenzaam persoon op de verlaten pier vol kermisattracties. Ik denk dat Blackpool me daarom aantrekt.
Q: Is er een grens tussen gave en handicap?
A: Ja, daar draait het wel een beetje op, Het is net als een kind die veel boeren laat of te veel scheten laat, bijvoorbeeld, of moeilijk kan lopen. Dit zijn gewoon extremere voorbeelden van dit soort bijzonderheden.
Q: Wat sprak je aan tijdens het filmen?
A: Iedereen had zijn eigen bijzonderheid. Niet bijzonder goed, maar ook niet heel slecht. Het kan alle kanten op. Het verhaal draait niet om ‘je moet de wereld redden’, maar juist persoonlijker. Deze film kan mensne en vooral kinderen raken op een manier van ‘dat is net zoals ik ben’. De gaven kunnen voor goed ingezet worden, of voor het kwaad, of gewoon niet. De keuze is helemaal an de persoon zelf.
Q: Het weeshuis in Miss Peregrine’s home for Peculiar Children staat in de buurt van Antwerpen. Hoe kwam je bij dat pand?
A: Ik heb de afgelopen jaren veel films opgenomen in Engeland. Ik heb er al veel huizen en dorpen gezien. We breidden ons bereik iets uit. Dit pand voelde als een huis, en niet als een instituut zoals een gekkenhuis of een ziekenhuis. Het gevoel sprak me direct aan. Het is net als wanneer je een acteur ontmoet en tegen je praat. Het gevoel moet passen. Dit was echt een huis voor Bijzondere Kinderen. En het was fijn om een bestaand huis te treffen, in plaats dat we zelf een huis moesten bedenken en bouwen. Zeker voor de kinderen die acteren is het fijn om niet te hoeven werken met green screens en special effects.
Q: Waarom koos je ervoor om voor een tweede keer met Eva Green, die de rol van Miss Peregrine op zich neemt, te werken?
A: Ik heb iets met Eva. Ze heeft die allure van een oude filmster overzich. Ik ken haar, maar ook weer niet. En dat vind ik zo leuk aan Eva. Je hoort in deze tijd alles over iedereen te weten, en soms kom je iemand tegen waarbij dat niet zo is. Dat spreekt me in haar aan. Daarnaast heeft ze geweldige ideeën. En ze ziet er uit alsof ze in een vogel kan veranderen, wat wel een groot pluspunt was (lacht). Die magie straalt ze uit.
Geef een reactie