Boek recensie: Het reservaat, Barbara Jurgens

Barbera Jurgens, die je misschien wel kent van de Wolventemmer-boeken, komt met het Reservaat wel met een heel bijzondere dystopische wereld. Hierin lijkt het allemaal nog niet zo slecht, eerlijk gezegd. Sunny woont in een wereld waar iedereen wel zou willen wonen, waar je nooit ziek wordt, waar geen criminaliteit is en waar robots voor je zorgen waar ze maar kunnen. Techniek en wetenschap hebben een soort geweldige wereld gemaakt. Maar toch blijkt niet alles zo rooskleurig te zijn! De schone wereld is namelijk omringd met grote muren. Daaromheen? Daar is Het Reservaat. En daar wil je écht niet zijn! Daar zijn echte planten, bloemen, eten en dieren… en de ‘Unhappy’ mensen….

Wedstrijd om geluk

Dat is niet alles. De alarmbelletjes gaan rinkelen als je merkt dat er een soort strijd is om het geluksniveau, dat gemeten wordt aan de verdieping van de flat waarin je woont. Hoe hoger je komt, des te waardevoller je bent voor de gemeenschap en des te meer voordelen je krijgt. Woon je onderaan? Dan moet je flink aan de bak! Dan wordt je echt aan het werk gezet en moet je ploeteren voor je dagelijkse kostje. Maar: met een glimlach! Anders verlies je de punten waarmee je weer hogerop komt. Mensen móeten gelukkig zijn. En alle 14-jarige kinderen moeten tegen elkaar strijden, om op die manier weer punten te verdienen. Daarbij moeten ze het in verschillende onderdelen tegen elkaar opnemen, maar wordt ook hun uiterlijk beoordeeld. Sunny doet hier ook aan mee, tot groot plezier van Mom en Dad, die graag naar de bovenste verdieping willen. Sunny is echter een echte puber en zit met veel vragen. Haar oma smokkelde bijvoorbeeld stiekem planten naar haar huisje om ze daar te verzorgen. Bij haar overlijden (nou ja – oude mensen worden gewoon opgehaald en ‘verwijderd’ uit de maatschappij) geeft ze Sunny een rare boon, met de boodschap: Zoek de boom. Wat moet ze daar nu weer mee?

Strijdlustig

Tijdens de reis naar Shangri-La ziet Sunny één van de Unhappy mensen langs de kant van de weg, op de omheining die de weg van Het Reservaat scheidt. Ze raakt meteen door hem bevangen. Moet ze dáár zo bang voor zijn? Tijdens de wedstrijden in Shangri-La ontdekt ze veel meer waar ze zich niet in kan vinden. De nieuwe wereld blijkt helemaal niet zo happy en rechtvaardig te zijn. Maar opstand? Dat wordt zeker niet gewaardeerd! En zo komt Sunny in een knap lastig parket te staan.

Ga direct naar Het Reservaat op BOL.com.

Recensie over Het Reservaat

Hoewel Het Reservaat leest als een trein, heeft het me toch achtergelaten met meer vragen dan antwoorden. Die zitten hem vooral in de nevenpersonages en de tijdlijn. Sunny’s oma heeft bijvoorbeeld nog het vrije leven gekend. Dan moeten er meer mensen zijn die niet zijn opgegroeid in Super City, onder het juk van de Happy Council – toch? Hoe is zo’n strak regime in zo’n korte tijd (zonder opstanden) kunnen groeien? En hoe zit het met Sunny’s broer Midas? Ik had van hem echt wat meer actie verwacht, of een plotse wending in zijn aandeel in het verhaal. Zo zitten er wat meer wendingen en gebeurtenissen in het verhaal die opgemerkt moesten zijn, maar verder geen aandacht krijgen. Wellicht dat jongere lezers er geen aandacht aan schenken, maar uiteindelijk stoorde het best wel. Er gebeurt veel in het boek, het is fijn geschreven en heeft een fijn tempo, maar er wordt té veel gedeeld in té korte tijd.