Boek recensie: Het geheime leven van dieren, Liz Marvin en Greg McLeod

In Het Geheime Leven Van Dieren komen een aantal bijzondere dieren voorbij. Ieder met hun eigen verrassende karaktertrekjes, eigenschappen of manieren van aanpassen, waar je niet direct aan had gedacht. Wombats, gordeldieren, vogelbekdieren, orinocodolfijnen en andere vreemde snuiters komen voorbij, naast bekende dieren als panda’s, krokodillen, wolven en gorilla’s.

Bekende en minder bekende feitjes

Ieder dier krijgt twee pagina’s in het boek. Een korte tekst wordt vergezeld met een grote afbeelding. In Het geheime leven van dieren vind je dan ook niet de standaard informatie over leefgebieden, levensverwachting en gemiddelde lengtes. Nee, in dit boek benoemen ze juist de meest bijzondere eigenschappen van de dieren. Soms zijn dat heel duidelijke eigenschappen, zoals het feit dat vleermuizen ondersteboven slapen en bevallen van hun jongen (hoewel dat laatste misschien niet al te voordehand liggend is), maar ook dat krokodillen zich vaak verstoppen onder bladeren en takken, wachtend op een vogel die op hun kop gaat zitten. Of dat mantaroggen naast het herkennen van hun eigen spiegelbeeld, ook vriendelijke duikers om hulp kunnen vragen als ze in de problemen zitten? Of dat olifanten naar elkaar kunnen seinen door middel van lichaamstaal? Of dat papegaaien danspasjes kunnen aanleren?

Kort maar krachtig

De kracht van het boek is ook meteen zijn grootste zwakte. De korte fragmenten zijn namelijk leuk geschreven en soms zelfs grappig. Als volwassene was ik bekend met de meeste eigenaardigheden, maar nog niet met allemaal. Voor kinderen zal het een bonte verzameling fun facts zijn, gekoppeld aan het dierenrijk. De zwakte zit hem in de summiere opsomming van die feiten. Veel meer dan 7 regels per dier ga je niet komen, en dat is dan wel weer erg jammer. Wat mij betreft had er best wat meer informatie bij mogen staan, al was het maar de ‘verplichte’ kost van leeftijd, lengte of leefgebied.