Boek recensie: Het geval Charles Dexter Ward, H.P. Lovecraft

Er zijn een aantal mensen die een flinke stempel hebben gedrukt op hun genre, hoewel dat in de tijd waarin ze leefden lang niet zo duidelijk was. Denk aan Vincent van Gogh, om maar iemand te noemen. In het schrijversvak is dat net zo. Vooral in nieuwe genres is het soms lastig naam te maken. Denk aan het horrorgenre, zo’n 100 jaar geleden. Ja, het was populair, maar weer niet zo populair om bekend mee te worden. De meeste verhalen van H.P. Lovecraft verschenen wel in amateurtijdschriften, maar pas na veel moeite kwam hij verder dan dat.

Charles Dexter Ward

Het was de gave van H.P. Lovecraft om te werken met een magisch realistisch tintje, dat heel snel naar het lugubere getrokken wordt. Zo houdt hij bepaald elementen lang mysterieus en geheim, tot het loskomt en zijn monsterlijke gezicht laat zien. In het geval van Charles Dexter Ward maak je de geschiedenis mee van een mysterieuze jongen, die van de ene dag op de andere veranderde. Hij praatte anders, had het over andere dingen en zelfs moedervlekken verdwenen. De medische wereld stond versteld. Hoe kon dat? En waarom was hij ineens weg, ontsnapt uit zijn streng beveiligde cel?

Lange geschiedenis

Vanuit die kennis ga je een lange geschiedenis tegemoed van de familie Ward, waarbij het vooral draait om de zonderlinge Joseph Curwen, die zich bezighield met magie en alchemie. Curwen leek niet ouder te worden, rondom zijn huis werden vreemde kratten geleverd en klonken verschrikkelijke kreten. Wat voor bizars deed Curwen daar? Daar zul je heel langzaam achterkomen, naarmate het mysterie zich voor je ontrafeld. Vanuit die mysteries kom je ook achter de gruwelijke en wrede waarheid die Joseph zo angstvallig verborgen probeerde te houden.

Ga direct naar Het geval Charles Dexter Ward op BOL.com.

Recensie over Het geval Charles Dexter Ward

Het geval Charles Dexter Ward is een klassiek horrorverhaal, zo’n verhaal waar moderne schrijvers als Stephen King hun inspiratie uit halen. Monsters, magie, mysteries en een lange vertelling horen bij de oude schrijversschool. Het boek wordt dan ook verteld als een soort verslag, maar ook weer niet. Het klinkt misschien verwarrend, maar je leest het vanuit een soort journalist, die alle feiten probeert op te sporen. Het verhaal heeft niet altijd even veel vaart door die techniek, maar de schrijfstijl is daar ook op aangepast. Het is een eerbetoon aan de grote Lovecraft in al zijn glorie.