Vroeger, toen ik nog een puber was (dan heb ik het over vorige eeuw) was er een revolutionair spel. Een spel waarbij je kon rondlopen door gebouwen en handelingen kon uitvoeren. Een 3D-schietspel noemden ze dat toen. Het doel van het spel was om te ontsnappen uit een gevangenis. Jij, een briljante soldaat, moest wapens zien te bemachtigen, munitie verzamelen, health packs oppakken en vooral: nazi’s vermoorden. Niets meer dan dat. Af en toe een afzichtelijke eindbaas tegemoet treden, en je had weer een level voltooid. Ik denk niet dat veel mensen hadden gedacht dat Wolfenstein – een klassiekertje onder oude gamers – het zo lang zou volhouden. Ik heb nu namelijk Wolfenstein II: The New Colossus voor me liggen. Niet helemaal deel II, maar toch…
Het verhaal
In Wolfenstein II: The New Colossus spring je even een stukje vooruit in de tijd. The New Order, een groep nazi-sympathisanten, heeft flink aan macht gewonnen. Ze hebben hun oorlog gewonnen. Maar dat is niet genoeg. Ze hebben gewonnen en doen er alles aan om nog meer macht te verkrijgen. In het begin van het spel zie je het slot van Wolfenstein I, waar hoofdrolspeler William B.J. Blaskowicz het flink te verduren krijgt. Hij valt in een coma en wordt wakker als zijn team wordt aangevallen. Hij kan niet veel meer dan in een rolstoel zitten… dat wordt level 1 voor je, vechtend vanuit een rolstoel, zoekend naar geneesmiddelen, kogels en wapens. Zo veel is er nog niet veranderd sinds de eerste versie!Mechsuit
Al snel groeit het spel uit tot een volwaardige fps. Je krijgt een exoskelet aan, waarmee je direct kunt lopen, een pantser hebt en een aantal extra functies ter beschikking krijgt. Zo kun je met twee wapens tegelijk aan de slag, stukken uit vloeren beuken (hoewel je voor een loszittend muurpaneel een bijl nodig hebt) en langzaam komen daar extra mogelijkheden bij. Jouw doel: nazi’s vermoorden. Ook dat is in Wolfenstein II: The New Colossus onveranderd gebleven. Je aartsvijand is in dit geval Frau Engel, die door jouw toedoen flinke littekens op haar gezicht heeft overgehouden.Grof en wreed
Dat is eigenlijk wel hoe ik dit spel moet typeren. Niet alleen de opmerkingen tijdens het spelen zijn grof, maar vooral de tussenfilmpjes zijn niet voor mensen met een zwak gestel. Je maakt de mishandelingen mee die William als kind heeft moeten doorstaan, ziet hoe je trouwe vriendin wordt onthoofd en nog veel, veel meer. Soms kun je zo’n filmpje doorskippen, soms moet je er doorheen. Sterkte alvast!Conclusie over Wolfenstein II: The New Colossus
Wolfenstein grijpt terug naar diens basis en schept een alternatieve wereld waarin de Duitsers WO II hebben gewonnen. Dat zorgt voor bizarre beelden en een wereld die gedomineerd wordt door oorlogszuchtige nazi’s. Dat levert een bizar plaatje op, maar wel een dat tot in de puntjes is uitgewerkt. De basis van het spel blijft hetzelfde: overleven en met zo veel mogelijk geweld door een kudde vijanden worstelen tot je zelf het loodje legt. En dan nog een keer. Het spel zelf is wat grof, de tussenfilmpjes zijn echt bizar en regelmatig erg indrukwekkend om mee te maken. Door: CooleSuggesties Score: Wolfenstein II: The New Colossus krijgt 7 van de 10 punten.Informatie
Games koop je online bij:
