logo-liggend-wit-donkerblauw-klein

Game review: Pixark


PixArk is gebaseerd op een heel eenvoudig principe: Minecraft meets ARK: Survival Evolved. Je hebt het vast al vaker gelezen, maar meer is het niet: het neemt de grillige grafische stijl en het bouwen van Minecraft, en mengt het vervolgens met de harde prehistorische overlevingselementen van ARK. Het resultaat is ongelofelijk overtuigend, wat begint als een vreemde game dat een beetje een obsessie kan worden, terwijl je jezelf urenlang om je weg omhoog te werken naar de top van de voedselketen. Daarbij begin je als een weerloze verzamelaar, om vervolgens vuur te maken, een beschutting, ge gaan jagen en betere wapens te bouwen die je niet alleen kunnen helpen bij het jagen, maar je ook kunnen verdedigen tegen de wredere roofdieren die nog steeds door de wildernis zwerven. Klinkt goed, nietwaar?

Kinderziektes

Ik moet toegeven dat dit mooier klinkt dan de uitwerking van PixArk, het spel voelt alsof het probeert om elke kans die het krijgt te saboteren. Veel van de problemen hebben te maken met het feit dat het spel technisch nog steeds ‘early access’ is, het mist nog veel afwerking en pit die je van een afgewerkt product mag verwachten. Dit betekent bovendien dat het spel behoorlijk glitchy is (bijvoorbeeld wanneer het spel nergens meer op reageert), of lijdt aan willekeurige framerate-drops, of het klinkt alsof het PlayStation 4-basissysteem klaar is om op te stijgen. Ongetwijfeld zullen hier updates voor komen die de prestaties verbeteren. Maar er zijn andere problemen zijn fundamenteler en houden het spel terug.

Onpraktisch

De meest voor de hand liggende hiervan is dat PixArk niet geschikt is voor consoles. Het is te uitgebreid, wat zich op een console laat vertalen naar een extreem onhandige gebruikersinterface, met menu’s op menu’s. Niet praktisch voor een gamepad. Je zult daardoor ontzettend veel tijd doorbrengen in de menustructuur, want alle elementen zitten goed weggestopt. Dat houdt in dat je meer bezig bent met dat soort handelingen dan dat je bezig bent om het spel te spelen. Tel daarbij de al eerder genoemde frustratie op van het spel dat niet altijd reageert op de bediening, en je snapt mijn irritatie.

Zelfstudie

Een ander probleem is het gebrek aan tekst en uitleg. Er is geen tutorial of zelfstudie. Zo heb je bij veel onderdelen (zoals het gras) geen idee dat je er iets mee kunt doen. De game verwacht dat je rondloopt om dit zelf uit te zoeken. En dit is slechts een voorbeeld – er is een queestesysteem, maar het spel verklaart het nooit, tenzij je lang zoekt in de menu’s. Zo kun je ontdekken dat je wilde dieren kunt temmen! Maar nogmaals, het spel biedt frustrerend weinig sturing (hoewel dit op zijn minst beter gecommuniceerd wordt dan de meeste andere dingen in het spel). De klacht is dat het spel nooit echt iets verklaart. Je wordt in de wereld gelaten zonder enige waarschuwing of verklaring, en hoewel er pop-upprompts zijn die proberen de bedieningselementen uit te leggen, is er absoluut niets dat de mechanica of zelfs de HUD-indicatoren feitelijk verklaart. Dus, het spel vertelt je plotseling dat je honger hebt – en dan besef je dat je honger kunt krijgen. Of het vertelt je dat je het te warm of te koud hebt, maar je hebt eigenlijk geen idee wat je eraan kunt doen.

Boeiend

En toch, ondanks dit alles, blijft het spel boeiend. Misschien zijn het de charmante en blokkerige afbeeldingen. Misschien is het de zinloze maar zoete muziek. Misschien is het gewoon de simpele notie van mens versus de wereld, en wetende dat terwijl je letterlijk met niets begint, je langzaam maar zeker ziet dat je beter uitgerust wordt om de woestijn aan te nemen en een microkosmische weergave van de vooruitgang van de mensheid doormaakt prehistorie, landbouw, metaal, industrie en daarbuiten. Misschien is de vijandigheid van het spel ten opzichte van de speler eigenlijk het gevoel van overwinnende tegenslag en heersers tegen de verwachtingen in. Zeker, er is een gevoel van voldoening als je voor de eerste keer op iets jaagt, of een schuilplaats bouwt, of een kampvuur start, of een wapen bouwt, en je realiseert dat je nu in staat bent om veel meer aan te pakken dan je je ooit had kunnen voorstellen aan het begin.

Ga direct naar PixArk op BOL.com.


Recensie over Pixark

PixArk heeft zijn beperkingen. Genoeg om niet over te vallen. Een aantal technische fouten die verholpen kunnen worden, maar ook een aantal ontwerpbugs die voorkomen hadden moeten worden. Zoals de bediening op een console. Toch blijft dit een boekend spel. Het steekt vernuftig in elkaar en heeft (te veel?) diepgang en mogelijkheden. Het stimuleert om je karakter te blijven ontwikkelen op zo veel fronten – dat blijft een verslavend fenomeen.

Score: 7


Games koop je online bij:

Geschreven door Dennis van Houts

Dennis, hoofdredacteur van CooleSuggesties.nl. Getrouwd, vader van twee zoons. Beetje nerdy, houdt van lekker eten en films kijken. Verslindt boeken bij het leven.