Game review: Elex II

Ik heb altijd een beetje een haat-liefdeverhouding met RPG’s. Aan de ene kant vind ik het echt geweldige games, maar aan de andere kant: ze slokken zoveel van je tijd op… en dat geduld kan ik er lang niet altijd voor opbrengen. Toch mag ik ze graag spelen, en naast de eerste uren in Elden Ring gestoken te hebben, heb ik daarnaast ook mijn wapens gescherpt in Elex II.

Rommelige gevechten

Een aantal gelijksoortige games tegelijk spelen, maakt het bijzonder aantrekkelijk om directe vergelijkingen te maken: daar zal ik me proberen van te weerhouden, hoewel het wen opvalt waar sterke en minder sterke punten van games liggen. Zo valt direct op hoe knullig en onhandig de gevechten zijn in Elex II. Jax, de hoofdpersoon van deze game, lijkt in gevechten zo maar in het wilde weg te zwaaien met zijn wapens, wat je op dat moment ook in handen hebt. Sommige wezens zijn nagenoeg onoverwinnelijk in het begin van het spel – en het duurt angstvallig lang voor je een beetje op krachten komt en je skills de nodige upgrades hebt gegeven. Gelukkig zie je direct of een bepaalde vijand geschikt is om uit te dagen – wanneer iets boven je bereik ligt, wordt dat netjes aangegeven. En dat is best veel. Tijdens het vechten moet je vooral letten op je uithoudingsvermogen, wat impact heeft op letterlijk alles wat je doet. Ontwijken, verdedigen of aanvallen… het is een kwestie van actie uitvoeren, terugtrekken en opnieuw proberen. Dat voelt behoorlijk repetitief. Toch is dat uitwijken essentieel, zeker omdat jouw levensbalk in de beginfase bizar kort is.

Onhandig verhaal

Daarnaast wordt jouw personage als Jax in het diepe gegooid in een enorm uitgestrekte wereld, die je moet doorkruisen om de nodige invloed te krijgen op het wel en wee van diens inwoners. Dat houdt in dat je door onherbergzame gebieden moet struinen, met je jetpack op je rug die zichzelf telkens weer kan opladen. In iedere omgeving kom je nieuwe tegenstanders tegen, de ecosystemen zijn op zich prima uitgewerkt – hoewel ze er niet altijd even origineel uitzien en af en toe wat grafische glitches vertonen. Ook bepaalde keuzes zijn niet even logisch. Zo is het oppakken van voorwerpen een gebeurtenisje op zich: waar de meeste RPG’s gewoon volstaan met een leiding ‘x is toegevoegd aan je inventaris’, maakt Jax d’r elke keer weer een dingetje van. Ook missies blijken eigenlijk nooit op zichzelf te staan en zullen je verder op pad sturen met een nieuwe zijmissie… waarbij het niet duidelijk is welke missie je nu als eerst moet aangrijpen om maar wat nieuwe skills te kunnen leren! Sommige missies staan ook haaks tegenover elkaar, waarbij je een duidelijke keuze moet maken tussen goed en kwaad – wat dat ook voor effect heeft op je verdere carrière als actieheld. Dat maakt dat sommige missies (best veel eigenlijk, je wordt regelmatig als loopjongen ingezet om berichtjes over te geven) behoorlijk overbodig aanvoelen.

Jetpack

Een bijzonder element in Elex II is wel de jetpack, die je vrij snel in het spel krijgt opgebonden. Daarmee kun je jezelf redden uit benarde situaties, maar kun je ook het terrein wat makkelijker verkennen. Niets fijner dan een grote sprong te maken om op een berg terecht te komen, in plaats van een half uur om de berg heen te wandelen! En het fijne is: die jetpack kun je (net als uiteindelijk zo’n beetje alle gear trouwens) upgraden. Het maakt het wat prettiger om je door de enorme open wereld te bewegen, op zoek te gaan naar teleportatiepoorten en je vijanden te ontlopen.

Ga direct naar Elex II op BOL.com.

---

---

Games koop je online bij: