Cubaanse muziek is misschien wel een van de meest swingende muzieksoort ter wereld. Smaken verschillen natuurlijk – ik hoor graag wat jij als swingend ervaart, maar je zult niet kunnen ontkennen dat deze soulvolle en swingende muziek je mee laat bewegen. En dan moet je bedenken dat deze band (tenminste, zo hebben ze zichzelf in 1997 gepresenteerd) bestond uit losse muzikanten, die tijdens de roerige jaren in Cuba hebben besloten hun krachten te bundelen om een swingende muziek ten gehore te brengen, die echt hoort bij het land. Buena Vista Social Club: Adios! volgt vijf bandleden in hun terugblik naar deze swingende periode.
Documentaire
Je moet dus zeker niet denken dat het een terugblik is in een verhalende vorm, waarin acteurs in de huid kruipen van deze grote muzikale gasten. Neen, het zijn echt vijf van de bandleden, die ieder zijn doorgegaan of zijn stilgestaan op hun hoogtepunt, die je mee terugnemen naar de locaties, personen en gebeurtenissen die zo bepalend zijn geweest voor het ontwikkelen van de band en het beeld dat mensen hebben van de Cubaanse muziek. Je zou zelfs kunnen zeggen dat Buena Vista Social Club: Adios! een ode is aan de Cubaanse muziek, maar dan op zijn geheel eigen wijze.
Oud en nieuw
De documentaire is dan ook een bonte mix van oude filmfragmenten, interviews en delen van een film, waarin deze krasse knarren (dat waren ze toen al, maar nu zijn ze pas écht oud) terugkeren naar de plekken waar ze hun muziek ten gehore hebben gebracht. De filmstijl is daardoor niet altijd consistent. Ten eerste is dat omdat er oude, korrelige zwart-wit films gecombineerd werden met high-tech digitale opnamen, maar ook binnen die nieuwe opnames is de beeldkleur en kwaliteit niet altijd even gelijk. Dat zorgt voor een wat rommelige opname. Daarnaast is er niemand die de personen echt bij de hand neemt en door een verhaal leidt. Het lijkt eerder alsof de geïnterviewde personen gewoon ergens zijn neergezet en dan maar wat mogen vertellen. Echt een lijn zit er dus ook niet in de verhalen die de muzikanten vertellen. Dat de Buena Vista Social Club bijvoorbeeld is omgebouwd tot een sportschool, met vuile was voor de ingang, lijkt toch echt als een grote verrassing te komen. Aan de ene kant heeft dat zijn charme, aan de andere kant geeft het niet echt het vertrouwen van een gedegen journalistieke documentaire.
Conclusie over Buena Vista Social Club: Adios
Voor de echte liefhebbers van muziekverhalen of liefhebbers van Cubaanse muziek is dit natuurlijk een documentaire die je gezien moet hebben. In 1999 schijnt er ook een docu over deze band gemaakt te zijn, die ligt dichter bij het vuur dan deze film. Je hoort vooral geromantiseerde verhalen over vervlogen tijden, waarin de oude vandagen memoreren over hun hoogtijdagen. En ik betwijfel of die dagen altijd even nuchter werden doorgebracht… Een aandoenlijke documentaire en een mooi beeld van Cuba, maar de uitvoering laat te wensen over.
Door: CooleSuggesties
Score: Buena Vista Social Club: Adios krijgt 6 van de 10 punten.
Informatie
Tijdsduur: 111, documentaire film.
Leeftijd: vanaf 6 jaar.
Films koop je online bij: