Film recensie: Atomic Blonde

De Koude Oorlog zal niet iedereen nog heel veel zeggen, of misschien juist weer wel. Het is de tijd van spionnen, van geheimen, van een spanning en dreiging die nooit echt werd uitgesproken of uitgevoerd- en daarom misschien juist heel effectief bleek. Agent Lorraine Broughton, een rol van de sexy Charlize Theron, is zo’n spion. Voor MI6, de Britse geheime dienst. Ze staat bekend als Atomic Blonde, een bijnaam die ze gekregen heeft voor haar platina-blonde haar.

Berlijn

In 1989, net voor de val van de Berlijnse Muur, wordt ze naar Berlijn gestuurd. Daar zou namelijk een lijst rondzwerven met dossiers van zo’n beetje alle geheim agenten ter wereld, met codenamen, adressen, activiteiten… een gewilde lijst, want dat zou de machtsverhoudingen aanzienlijk verleggen. Een oud-Stasi-officier heeft de lijst verstopt op een microfilm in een horloge. De drager van het horloge wordt dood uit een rivier gevist, maar: waar is de lijst? Alle geheim agenten van de grootmachten ter wereld duiken er bovenop.

Politiek spel

Wat in Atomic Blonde natuurlijk een belangrijke rol speelt, is de politieke touwtrekkerij die ten grondslag ligt aan die hele Koude Oorlog. Wanneer Lorraine wordt binnengehaald na haar missie in Berlijn wordt ze overhoord in een klein achterkamertje, vergezeld door haar meerdere van MI6 en iemand van de CIA. Daar vertelt ze in geuren en kleuren wat er gebeurt is in Berlijn. Wie er is overleden, waarom en hoe alles gelopen is zoals het liep. Gelukkig wordt het element ‘actie’ niet verloochend. Atomic Blonde zit vol spetterende actie. Aangezien de specialiteit van deze geheim agent man-tot-mangevechten zijn, ligt daar ook een flinke nadruk op.

Realisme vs comics

Het wordt niet onder stoelen of banken geschoven dat Atomic Blonde gebaseerd is op een stripverhaal. Verschillende elementen in de film hebben hier dan ook betrekking op, vooral de tussenscenes met de graffititekst wijzen hier goed naar terug. Die manga-achtige filmstijl wordt gecombineerd met een magisch realistisch beeld van de jaren 80, met grote radio’s, cassettebandjes, de punk-scene van die tijd, de spanning om de hele muur… de jaren 8 worden tot in de kleinste details doorgevoerd, en dat is toch wel gaaf om te zien. Lekker grauw, grof en stoer. Dat is Atomic Blonde in een notendop.

Informatie