Fantasystrips met een duister randje

Dit is een echte steam punt strip met een historisch randje. En een futuristisch, tegelijkertijd. Oliver Page en de Tijddoders speelt zich namelijk deels af in 2544, waar de mensheid bijna opgeslokt is door agressieve parasieten. De dappere dame Wynn reist terug naar 1874, waar de jonge Oliver Page op het punt om een belangrijke ontdekking te doen, waar Wynn de mensheid mee kan redden. In een oude graftombe staat hij namelijk op het punt om een paar ringen te vinden, waarmee de gevaarlijke parasieten bestreden kunnen worden. Er is echter een nadeel… de parasieten zijn ook in dit tijdperk aangekomen! En zo ontstaat een felle strijd om het voortbestaan van de mensheid, tegen een haast ongrijpbare vijand. Daarbij moet Oliver de ringen weer in handen zien te krijgen uit het museum en ontdekt hij de machtige troon, waarmee hij door de tijd kan reizen. De strip is ontzettend spannend en neemt je mee naar Britse stadsleven van de negentiende eeuw. Details en vormgeving zijn daar mooi op aangepast, hoewel de stijl van Wynn daar ook prima in meekan. Het is een echt vervolg op het eerste boek van Oliver Page, waardoor het verhaal nogal onverhoopt en zonder introductie begint. Die voorkennis is niet heel erg nodig om de rest van de comic te begrijpen, maar helpt je wel de eerste pagina’s te duiden.

Er is een bijzonder genootschap op aarde, dat zich door het nemen van Azuur speciale krachten krijgt. Welke krachten? Dat hangt af van je karakter en eigenschappen. Er zijn zes verschillende gaven die je kunt krijgen en de orde kent zes rangen waarin je kunt groeien. Iedere rang heeft zijn eigen taken en verantwoordelijkheden. Het is al eeuwenlang een strijd om de macht van het Azuur. Daarbij staan de volgelingen van de koningin van het Hof van Azuur lijnrecht tegenover de volgelingen van De Gevallen Koning. Wie het eerst bij de Aurorabron komt, zal de touwtjes in handen hebben. Maar wie zal het zijn? Aristophania, een trouwe volgelinge van de koningin, is er zeker van dat drie weeskinderen een belangrijke rol zullen spelen. Die kinderen weten echter niets van de eeuwenoude strijd en zijn nu in dubio over hun trouw en hun prioriteiten. Wie moeten ze geloven, wie moeten ze vertrouwen? De oude gravin Aristophania Bolt, of de machtige mooipraters van de Gevallen Koning? Dit duistere verhaal speelt zich af in het Parijs van 1909. Een grauwe periode, die goed in beeld wordt gebracht. Het verhaal is ontzettend uitgebreid en wordt steeds verder uitgediept. Langzaam maar zeker kom je steeds meer te weten, maar wel via (soms best lange) dialogen, die niet altijd lekker lopen of wat vreemd uit de hoek komen. Het is een realistisch getekende, bloederige strijd vol soap-achtige expressieve close-ups en dramatische wendingen.

Toegegeven: helemaal hoort Alex: De God Zonder Naam niet in dit rijtje thuis, maar voor deze editie maak ik graag een uitzondering. In deze historische stripreeks, die zich afspeelt in de Romeinse tijd, maken Alex en zijn kameraad Enak als ambassadeurs van de Romeinse keizer namelijk kennis met twee stammen die het Romeinse rijk omringen. Zo gaan ze op pad naar de Sarmaten en hun koning Eunones, waar ze kennismaken met een aantal vreemde gebruiken en hun God zonder Naam, aan wie ze bloederige offers brengen. De Sarmaten zijn echter in strijd met de Androphagi, die mensen offeren aan hun strijdlustige God zonder Naam, in een wanhopige poging om de krijgsgod aan hun zijde te krijgen. Bloederige gevechten en een wederzien met de enorme reuzin Niemand brengt Alex en zijn vrienden van het ene gevaar in het andere. Vriendschap en strijd gaan hand in hand in deze woelige tijden! De strips zijn fraai opgetekend en nemen een aantal gebruiken met zich mee, zoals die in die tijd gewoon waren. Een mooi tijdsbeeld, zonder al te veel uitleg of toelichting. Hoewel Alex: De God Zonder Naam een onderdeel is uit een reeks strips, kun je ze prima afzonderlijk lezen. Er is een rode draad, maar die wordt netjes toegelicht en doorgegeven.