Boek recensie: Enkele reis Brugge, Hilde E. Gerard

Na een brute moord van een oude man in zijn eigen woning word je meegesleurd naar een tweetal diefstallen van heilige relikwieën. Het lijkt te gaan om de “Heilige Sandalen van Christus”, die bewaard werden in de Salvatorsbasiliek in Prüm, Duitsland, en de “Tunica Christi” die in Trier werd bewaard. Dat is opmerkelijk, aangezien beide voorwerpen zo uniek zijn dat ze zelf geen marktwaarde zouden hebben. Toch gaat iemand ver om ze in handen te krijgen! En zo leren we kapelaan Zettler kennen, die actief is in de Salvatorsbasiliek, maar ook professor Michael Holzberger en zijn dochter Kerstin. Het blijkt dat beide mannen flink onder druk worden gezet om de artefacten te stelen. Maar door wie… en waarom?

Achtervolging

Al snel verzaakt het verhaal in een wilde achtervolging van de criminelen naar Holzbergers dochter en van professor Holzberger (en – op eigen houtje – ook Kerstin) naar de waarheid achter de diefstallen. Wie steekt er achter? De professor kreeg een dreiging aan het adres van zijn dochter en stuurt haar naar België, naar zijn goede vriend Jan Christiaensens. Hij ontvangt Kerstin maar koeltjes, maar zij op haar beurt trekt op met Jans zoon Seb, die op pad wordt gestuurd naar zijn moeder in Brugge. Volg jij hem nog? Samen maken Seb en Kerstin een spannend avontuur mee, waarbij ze op de hielen worden gezeten door de criminelen én de politie, maar waarin ze ook de onschuld van Kerstins vader moeten bewijzen en misschien zelfs wel een stokje steken voor de steeds talrijkere diefstallen.

Chaotisch verhaal

Wat volgt is eigenlijk een vrij chaotisch verhaal, dat zich per hoofdstuk aan je lijkt te ontvouwen. Soms lijkt het alsof er niet echt een vastomlijnd plot is geschreven voor Hilde E. Gerard aan Enkele Reis Brugge begon, maar dat het gewoon uit haar toetsenbord vloeide en het zo is blijven staan. Er gebeuren dan ook heel wat dingen die je eerder in een semi-komische thriller zou verwachten. De gesprekken tussen de ervaren detective en de crimineel verlopen bijvoorbeeld behoorlijk stuntelig en onprofesioneel, er komt een veelheid aan personen aan het project te pas die niet allemaal worden toegelicht en er hoeft maar iets te gebeuren of de mysterieuze crimineel weet van de hoed en de rand. Het is vaak te veel, waardoor er een rommelige sfeer ontstaat en je niet echt vat kunt krijgen op de gebeurtenissen.