Boek recensie: Het dikke zeedieren boek, Marianne Busser en Ron Schroder

Met de vakantie op komst zullen veel gezinnen op weg gaan naar zee. Lekker zandkastelen bouwen en pootje baden in de golven. Maar kinderen zullen zich ook zeker afvragen welke dieren allemaal in dat diepe, mysterieuze zeewater zullen leven. Daar krijgen ze voor een deel antwoord op in Het Dikke Zeedierenboek van Marianne Busser en Ron Schroder, dat vol staat met vrolijke versjes en bijzondere weetje over verschillende zeedieren.

Op alfabet

In Het Dikke Zeedierenboek vind je tekst en informatie over 29 dieren. Sommige daarvan zullen kinderen niet snel zien, zoals een zeeluipaard of zeenaaktslak. Andere dieren, zoals de zeeotter, de zeeschildpad of maanvis komen ze misschien wel eens tegen in de dierentuin. Toch zijn het stuk voor stuk grote namen, bekende vissen en bekende dieren die in dit boek op alfabetische volgorde voorbij komen.

Wist je dat er reuzeninktvissen bestaan met ogen zo groot als een pizzabord? Wist je dat een zeekoe een flinke kopstoot kan geven als hij boos is? En weet je waarom haringen vrijwel nooit tegen elkaar aan botsen, terwijl ze met miljoenen door elkaar zwemmen?

Gelijke aandacht

Ieder dier krijgt vier pagina’s aan ruimte. De eerste twee zijn gevuld met een kleurrijke en sfeervolle prent, aangevuld met een gedicht over het betreffende dier. Daarin worden alvast wat grappige weetjes of leuke feitjes gemeld. In de twee pagina’s daarna is er meer aandacht voor fun facts en informatie. Met een abstracte illustratie als achtergrond vind je talloze tekstkaders met informatie over de dieren. Soms heel grappig, soms een beetje verdrietig of juist opmerkelijk. Zo lees je over de misverstanden over Orka’s, de plaag van koraalduivels of het poepgedrag van pinguins.