Boek recensie: Vic Falls Missions: Fatale Wissel

Dit is inmiddels het vijfde boek uit de serie Vic Falls Missions. Fatale Wissels is de opvolger van Het Offer van de Baobab, De Keizersillusie, Slangenkoorts en Bloedgevaar. Hoewel de boeken afzonderlijk te lezen zijn, zit er zeker een rode draad in. Je hebt dus pluspunten bij het lezen als je de eerdere delen kent! Waar de eerste delen vooral draaiden om Marcus en minder om Vic Falls (Victoria Falls, om precies te zijn), is het inmiddels een serie geworden waar teamgericht werken centraal staat – en waarin Victoria een grotere rol speelt.

SPAT

Natuurlijk speelt het SPAT nog altijd de centrale rol. Een geheime dienst met kinderen, die bovendien een handicap hebben. Een blinde, een autist, iemand met één kunstbeen of iemand die in een rolstoel zit: alle aspecten van handicaps komen in deze reeks wel naar voren. Het verhaal is daarmee heel inclusive, wat een pluspunt is. Het is ergens ook wel raar dat Marcus een plekje heeft bemachtigd, als niet-gehandicapte. Toch past hij mooi in het plaatje en doen zijn freerunning-skills nog altijd goed dienst bij de geheime missies.

Dubbele missie

In het begin van Fatale Wissel krijg je een spoedcursus uit de vorige delen. Wat was er ook alweer gebeurd? Oh ja – David is ontvoerd en zit nu op een onbekende plek, afgezonderd van alle communicatiemiddelen. Dat is al een pittige missie, die in het volgende boek ook nog doorloopt. Hij wordt op een geheime basis ingezet om bepaalde systemen te hacken. Om zo de beveiliging op te schroeven, krijgt hij te horen, maar David vreest dat er meer achter zit. Ondertussen is het SPAT-team ook bezig met het verijdelen van een project om het Derde Rijk opnieuw leven in te blazen. Er worden heel wat plannen gesmeed om ‘het zuivere ras’ weer op de voorgrond te zetten, waarbij zelfs een hele theaterproductie door het land reist. Maar wat en hoe? Dat is nog lang niet duidelijk. Het helpt ook niet dat het brein achter de organisatie zichzelf al tientallen jaren schuilhoudt in zijn enorme huis…