Boek recensie: Narcissus, Sol Bouzamour

Narcissus heeft misschien een hoogdravende titel, maar is eigenlijk een heel vlot lezend boek over de Marokkaan Sol, die in Amsterdam woont. Daar worden Marokkanen echter met de nek aangekeken, en omdat hij niet een bijster Marokkaans uiterlijk heeft, neemt hij de identiteit aan van Joshua, een Israeliër. Dat opent heel wat deuren voor de jonge knaap. En die krijgt hij, op alle vlakken. Het eerste deel van het boek begint bij het einde, waarna hij vertelt over zijn jeugd en opvoeding. Narcissus doet op dat vlak zijn naam eer aan: Sol vertelt graag over zichzelf.

Vlotte vertelling

De jonge Amsterdammer houdt er nogal een kleurrijk taalgebruik op na. Het boek is geschreven vanuit Sol, die vertelt over zijn jeugd. Die is nogal chaotisch, mede doordat hij een buitenbeentje was. Een doorzetter op veel fronten, maar zeker een buitenbeentje. Iemand die van aanpakken weet, graag geld verdient en het direct uitgeeft in bordelen en de rosse buurt van Amsterdam. Sol is ook iemand die wel houdt van wat krachttermen. Vloeken en tieren doet hij als geen ander, maar dat geeft het hele boek ook wel weer zijn charme, alsof hij het aan je vertelt over een flinke pot bier.

Gevangenis

Het leven van alterego Joshua verandert als hij in de gevangenis terechtkomt en daar kennismaakt met Klaas. Klaas is nogal een ondernemer en heeft handeltjes in diverse schimmige praktijken. Via hem komt Joshua/Sol terecht in een wereld van prostituees, drank en drugs. Goud geld, iets wat hij nodig heeft voor zijn gouden toekomst met zijn vriendin Daphne, kortweg Dee. Zij weet overigens niets van zijn dagelijkse bezigheden. Ondanks het dreigende gevaar en de hoeveelheid prostituees om hem heen, verlangt de jonge Narcissus naar niets meer dan zijn Dee. Gepassioneerd en gefocussed als hij is dendert hij als een grote trein naar zijn doel. Maar is hij wel opgewassen tegen grote jongens als Klaas?