Boek recensie: Middelkind, Kirsty Applebaum

Middelkind neemt je mee naar de toekomst. Je leert Maggie kennen, het middelste kind uit een gezin van drie kinderen dat woont in een typisch Amerikaans stadje. Nou ja… typisch: iedereen is opgesloten, niemand mag de stad verlaten. Dat is namelijk levensgevaarlijk! Stroom is er niet, auto’s zijn zeldzaam. Het is dus een sprong terug in de tijd, waar iedereen gebukt gaat onder angst en strijd. Sterker nog: ieder gezin moet hun oudste kind inleveren als het oud genoeg is. Het gaat dan naar een speciale plek, waar ze mogen vechten tegen de Stille Oorlog… om nooit meer gezien te worden.

Middelkind

Maggie vind het maar vreemd. Oudste kinderen worden vereerd. Ze doen nooit iets fout, krijgen altijd de hoofdprijs bij wedstrijden. Scholen prijzen hun moed en heldhaftigheid dagelijks aan in verplichte gezangen. De elfjarige ‘Maggie-middelkind’ denkt niet veel aan de oorlog, maar wil wel aandacht voor haar prestaties. Haar positie staat op het punt te veranderen als ze in aanraking komt met een Dwaler, iemand die binnen hun stadsgrenzen heeft weten te komen. Maggie heeft geleerd dat deze mensen vals en vuil zijn, maar niets blijkt minder waar. Maggie sluit vriendschap met het zwervende meisje – maar besluit onder sociale druk uiteindelijk toch de vader van het meisje aan te geven bij de burgemeester. En dat voelt helemaal niet goed!

Alternatieve werkelijkheid

Ha, die term klinkt alsof hij uit de Marvel-films komt, maar niets is minder waar. Maggie’s zoektocht naar vrede voor zichzelf haalt een ongelofelijke beerput open, eentje die het stadje op zijn grondvesten doet schudden. Daarbij sluit ze vriendschappen die je niet kunt voorzien, die gevaarlijk en vooral ook heel spannend is. Maar: daarvoor moet je wel eerst door de eerste helft van het boek heen, dat rustig kabbelt en af en toe een tipje van de sluier oplicht.

Ga direct naar Middelkind op BOL.com.

Recensie over Middelkind

Middelkind is een spannend verhaal over een mistroostig toekomstbeeld. Je leert niet heel veel over de Stille Oorlog, ook niet waarom die is begonnen of waar die over ging. Dat is voor het verhaal blijktbaar niet van belang. Wel opmerkelijk is hoe weinig er bekend is van de geschiedenis, ook door de ouderen van het dorp. Er wordt niet over gesproken – en dat terwijl het verhaal zich nauwelijks 100 jaar van het heden afspeelt. Het eerste deel is wat traag, maar het verhaal komt in het tweede deel goed op stoom. Toch weet het boek je ook al in de eerste helft te vangen, omdat je daar al aanvoelt dat er *iets groots* staat te gebeuren in de tweede helft van het verhaal. Maar dit? Nee, dat had ook ik niet verwacht!