Gottmer bracht onlangs deze vernieuwde uitgave uit van het in 2008 verschenen boek, dat destijds bij de C1000 gespaard kon worden. Nieuw en groter, wat altijd een pluspunt is: size matters, zeker bij prentenboeken. Het boek doet wel een beetje afschrikken, zeker als je de achterkant van het boek leest:
“Geachte heer Klaas,
uit onze boeken is gebleken dat u veel te oud bent om nog te werken. Daarom moet u met pensioen, en wel onmiddellijk. U zult zo snel mogelijk worden vervangen.
Hoogachtend,
De Bond van Vijf December”

En vervangen wordt hij. Door een crimineel nog wel, die geld wil verdienen aan de cadeautjes voor de kinderen. Ze krijgen de cadeautjes nog wel, maar de vader en moeder zullen hiervoor in de buidel moeten tasten. Diep in de buidel, nog wel. Het hele Sinterklaasgebeuren moet daarom op de schop: re-organiseren, zogezegd. De pepernotenproductie moeten worden geautomatiseerd, pakjes worden letterlijk aan de lopende band ingepakt, en zo’n paard, tja… “hopeloos ouderwets”… die gaat dus te koop. Gelukkig, zo blijkt, laat Sinterklaas het er niet bij zitten. Zeker als blijkt dat de Nieuwe Sint helemaal geen sint is, maar niemand minder dan Linke Leentje, die de boel blijkt te bedriegen.

Dat maakt aan de ene kant nieuwsgierig, aan de andere kant: hoe verkoop je het je kinderen? Vinden ze het leuk, te spannend, snappen ze er iets van? Daar is maar één manier om achter te komen. Uitproberen. Samen met mijn twee zoons (2,5 jaar oud en 4,5 jaar oud) nestelen we ons op de bank, boek op schoot. Na de eerste bladzijde wordt mijn oudste zoon een beetje zenuwachtig. Ik twijfel. Zal ik doorgaan? Tja, ik weet natuurlijk wat er gaat komen, dus besluit door te lezen. Het slechte nieuws wordt verteld, en met theatraal vertoon imiteer ik de Nieuwe Sint, die de boel komt re-organiseren. Dan komt er een krantenbericht voorbij, een opsporing verzocht. ik lees het bericht door, en laat de jongens naar het plaatje kijken. Mijn oudste zoon kijkt me niet-begrijpend aan, maar de jongste heeft het al gezien: De nieuwe Sint is een boef! Precies, zeg ik opgelucht. Kijken hoe Sinterklaas dat gaat opknappen! En dat doet hij, uiteraard. Alles komt goed, reden te meer om het boek minstens twee maal per dag voor te lezen – op verzoek.

De prenten doen het boek meer dan recht. De gedetailleerde tekeningen zijn modern en leuk, de creativiteit straalt er vanaf. Ze dragen ook echt bij aan het verhaal, zo worden er in de plaatjes dingen duidelijk die in het verhaal niet zozeer naar voren komen. Extra leuk om met de kinderen nog eens na te lezen en uit te pluizen. Zo wordt er in het verhaal niet echt ingegaan op het ‘meesterplan’ van Linke Leentje, maar zie je hem op plaatjes wel uitgebreid verhaal doen aan zijn handlangers. Na het ‘enteren’ van Sinterklaas-als-piraat en zijn trouwste Piet Mateo wordt ook het gevecht op de boot rijkelijk ondersteund door een tekening vol grappige details en vechttechnieken. Als de boeven uiteindelijk worden gepakt worden ze gevangengezet en vastgebonden – met cadeaulint!

---