Boek recensie: Aloysius Archer 1 – Een goede daad, David Baldacci

Uit de geest van David Baldacci zijn al heel wat sterke thrillers ontsproten. Telkens met een uniek karakter in de hoofdrol. Voor Een Goede Daad maak je kennis met Aloysius Archer, een ex-soldaat die heeft gestreden in de Tweede Wereldoorlog, op het moment dat de Amerikaanse troepen zich met de kwestie gingen bemoeien. Het boek speelt zich af in 1949, een paar jaar nadat Aloysius Archer (Archer, voor iedereen) uit Europa is teruggekeerd en nadat hij is vrijgelaten uit de gevangenis. Daar zat hij vast omdat hij verdacht werd van het ontvoeren van een burgemeesterdochter… een vreselijk misverstand: punt is wel dat de sterke Archer onschuldig vast zat. En nu is hij dus op vrije voeten, zij het op proeftijd.

Poca City

Echt vrij is Archer trouwens niet. Nadat hij voorwaardelijk is vrijgelaten, krijgt hij de opdracht om af te reizen naar het stoffige en droge Poca City, een busreis van ongeveer 7 uur. Dat is een flinke reis – een mooie boodschap om te zeggen: we willen je hier niet meer zien! Daar moet Archer de komende jaren vertoeven. Hij komt onder toezicht van de knappe ‘parole officer’ Ernestine Crabtree (je moet toegeven: de namen zijn zonder meer kleurrijk tot nu toe!). Tegen beter weten in bezoekt hij een kroeg en maakt hij kennis met Hank Pittleman, die de spierbundel inhuurt om een schuld in te lossen bij een grootgrondbezitter Tuttle in de buurt. Die man blijkt echter behoorlijk verbitterd te zijn, omdat Pittleman de dochter van Tuttle als maitresse heeft toegeëigend. Een lastige kwestie, waarbij Archer regelmatig een geweer op zich gericht krijgt. Tot overmaat van ramp worden eerst Pittleman en daarna Tuttle dood aangetroffen, waarbij iedereen kijkt naar Archer… die moet zijn onschuld zien te bewijzen. Samen met rechercheur Shaw gaat hij op onderzoek uit en ontdekt hij dat het kleine stadje een imposante geschiedenis kent.

Stukje bij beetje

Dit boek speelt zich af in de jaren 50, waar vrouwen in de ogen van mannen nog geen recht van spreken hadden. Ernestine Carbtree is een uitzondering: een vrouw die heeft gestudeerd en daar ook iets mee doet. Ook Jackie heeft doorgeleerd, maar teert nu op de zak van haar ‘sugardaddy’. Het fraaie is wel dat Baldacci zich goed heeft verdiept in de trends en gebruiken van die tijd. In het boek komen heel wat zaken voorbij die passend zijn binnen dat tijdsbeeld, waaronder ruime aandacht voor de enorme auto’s, inrichting en de kleding van de vrouwen – die krijgen in dit boek al meer dan genoeg aandacht en worden telkens in geuren en kleuren omschreven. Archer is me de rokkenjager wel!

Ga direct naar Een goede daad op BOL.com.

---