Wat kun je allemaal doen in je eigen omgeving? Vaak willen we steeds verder rijden om leuke dingen te doen, waarbij we vaak onze eigen omgeving vergeten. Wij (mijn vrouw en ik, samen met Tim (9 jaar) en Bram (7 jaar)) mochten op ontdekkingsreis in onze eigen omgeving. We verlieten ons Nijmeegse landschap om een half uurtje verderop neer te strijken in Noord Limburg. Een omgeving waar je absoluut een liefde voor Limburg zult ontwikkelen!
Onze dag begon bij een gezellig ontbijtje in onze woning op Landal domein De Schatberg, waarbij we heerlijk konden eten met uitzicht op het water. Eendjes die voorbij zwemmen, en zelfs een reiger op één van de steigers van de andere woningen. Het is wel direct zichtbaar dat dit park één is met de natuur en in een geweldige omgeving gelegen is! Het kanaal dat door het park loopt eindigt overigens in een groot meer, waar je ’s zomers kunt waterskiën. Erg cool!
Onze dag begint bij één van mijn langgekoesterde wensen: een ezelwandeling. En dat kan, er zijn in de omgeving namelijk een aantal ezelcampings. Wij mochten weer een bezoekje brengen aan Maasbree, waar Ezelcamping In ’t Niet is gelegen. Op deze gezellige camping staan een aantal houten huisjes waar je kunt verblijven, en biedt ruimte voor een aantal tenten en/of caravans in het hoogseizoen. En… je kunt er een ezel ‘huren’ om een wandeling mee te doen! Wij gingen een 6 km lange GPS-tocht lopen met Luca, een mannetjesezel met een eigen wil. Maar welke ezel heeft dat niet? Na de ezel geborsteld en opgezadeld te hebben kregen we een korte uitleg over de eigenaardigheden van ezels. Ze grazen veel en graag, dat is dus een echte valkuil. Ze hebben ook allerlei trucjes in petto om je te bedonderen, zodat ze toch een lekker sappig plukje gras kunnen grazen. Maar dat mochten we niet toestaan! Ook moesten we streng zijn voor het beestje. En dat blijkt nog knap lastig. Streng doch rechtvaardig, daar houden ze van. Van veranderingen houden ze juist helemaal niet. Dan willen ze gerustgesteld worden met een heel dikke knuffel. In het begin hebben we heel wat afgeknuffeld, maar daardoor was het ‘baas’-idee wel een beetje afgezwakt. Echt briljant luisteren deed Luca dus niet meer! Sterker nog: de ezel besloot dat het wel welletjes was en begeleidde ons netjes terug naar de camping. De eigenaar van Ezelcamping In ’t Niet gaf ons nog wat extra aanwijzingen over hoe je de touwtjes in handen kunt krijgen, en al snel hadden we een veel betere band met Luca. Wat een paar trucjes al niet kunnen doen! Simpelweg door te laten zien dat je de baas bent hadden we een veel beter contact. Hij liep geweldig goed mee, en liet zich goed leiden langs de mooie en bosrijke route. Een echte aanrader, en het kwam tijdens de wandeling ook ter sprake dat het een briljante training zou zijn voor nieuwbakken ouders. Een koppige kleuter kun je nog oppakken en wegzetten, bij een ezel gaat dat minder goed. Dan moet je echt laten zien dat je de baas bent, wat je op heel simpele en vriendelijke manieren kunt doen. Onze jongste waardeerde de wandeltocht een tikje laag: hij vond de ezel té koppig. Tja, baas boven baas, zullen we maar denken 🙂 De tocht was simpelweg een toppertje!
Onze score voor Ezelcamping In ’t Niet: 6,5 | 8 | 9
Na de wandeling reden we naar het plaatsje Kessel, waar we een snelle lunch genoten bij de gezellige bakkerij van Bakker Peeters, waar we ook weer heel hartelijk werden ontvangen. In deze modern uitziende brood- en banketbakkerij kun je terecht voor ambachtelijk gebakken brood en gebak, en natuurlijk de bekende Limburgse vlaaien. Veel daarvan is mooi gepresenteerd in de enorme vitrine. Onze lunch was een tikje gehaast, Luca had ons een tikje opgehouden en we werden even later verwacht bij ons volgende bezoekadres voor een rondleiding. En mensen laten wachten? Dat doe je beter niet. Gelukkig hadden de dames achter de balie hier ook alle begrip voor en dachten prettig met ons mee. Leuk detail: het speltmeel dat in deze bakkerij gebruikt wordt komt van de naastgelegen molen, de St. Anthoniusmolen in Kessel.
Onze score voor Bakkerij Peeters: 10 | 9,5 | 9
Ons volgende stop was namelijk de St. Anthoniusmolen in Kessel. Deze graanmolen is al honderden jaren oud en staat sinds 1878 op zijn huidige plek. Op woensdagmiddag en zaterdagmiddag is hij tussen 13:00 uur en 17:00 uur in gebruik om graan te maken en kun je ‘m bezichtigen (of meel kopen in het kleine winkeltje). Momenteel zijn ze druk bezig met een renovatie, waar de molenaar in geuren en kleuren over wist te vertellen. Daaraan merkte je echt dat je een vakman voor je had staan. Ook de kinderen werden betrokken in zijn verhaal over de geschiedenis en de werking van de molen, wat natuurlijk erg leuk is. Die interactie maakt het voor kinderen een stuk levendiger. Nu is het zo dat de St. Anthoniusmolen bezig is met een fikse renovatie, waarmee ze in de afrondende fase waren. Een heel representatief beeld van de molen hebben we dus niet gehad, maar wel een uniek beeld van de werking van de molen. Zo lag de molensteen bijvoorbeeld gedemonteerd, omdat ze die aan het ‘slijpen’ waren. Dat maak je niet snel meer mee! Een indrukwekkende molen waar veel over te vertellen valt. En waar je bovendien lekker meel kunt kopen – die hebben we ook maar wat gekocht. Altijd lekker, vers gebakken producten van molenmeel!
Onze score voor de St. Anthoniusmolen: 8,5 | 7 | 8
Na onze rondleiding in de molen reden we door naar Roggel, waar zich sinds 2015 het gameparadijs E-Village bevind. In een enorme hal, die stoer is aangekleed, vind je ruim 80 verschillende games, die je kunt spelen op de XBOX 360, de Wii en Wii U, maar ook op verschillende arcademachines. Bij de games is beweeglijkheid een belangrijke factor. Er zijn maar weinig games bij waar je helemaal stil bij moet zitten, en dat maakt dit gamen wel zo bijzonder. Spring op de dansmatten voor dance-offs, pakt een gitaar voor de oude of nieuwe versie van Guitar Hero of kruip achter het stuur van een van de vele racegames. Bijzonder zijn de motorgames en er is zelfs een skategame, met een enorm metalen skateboard! Wel werd geopperd dat de racegames en dansgames wel ruim vertegenwoordigd staan. Heb je even geen zin in een computergame, dan kun je terecht bij een dartbord, een airhockeytafel en zelfs een voetbaltafel ontbreekt niet. Of je rust even uit aan een van de tafeltjes of het café dat gekoppeld is aan E-Village gameruimte. De hal waarin de games stonden kon voor ons als volwassenen wel wat meer sfeer gebruiken. Wellicht met wat semi-transparante wanden of wat meer decoratie?
Onze score voor E-Village: 10 | 9,5 | 8
Na ons bezoek aan E-Village is het tijd voor wat cultuur en een lekkere maaltijd. Net buiten Roggel, in Haelen, nemen we plaats bij Restaurant St. Elisabeth’s hof. Naast dit restaurant is een bezoekerscentrum gelegen waar je terecht kunt voor informatie, wandelroutes en fietsroutes voor de gehele omgeving. Het is dan ook een echt trefpunt, waar je niet alleen heerlijk kunt dineren, maar ook prima kunt zitten voor een kop koffie of thee met een stuk Limburgse vlaai. In het bezoekerscentrum zijn tijdelijke tentoonstellingen te vinden, maar op de bovenste verdieping vind je informatie en archeologische vondsten uit de directe omgeving, met veel aandacht voor items uit de Tweede Wereldoorlog. Die heeft namelijk flink huisgehouden in deze omgeving. Een leuk detail vind je naast het restaurant. Daar staat namelijk een eeuwenoude watermolen, die het restaurant voorziet van elektriciteit. Dát is nog eens groene energie! De molen heeft een lange geschiedenis en is dagelijks te bezoeken. Zo is de molen vroeger gebruikt door een nabijgelegen klooster voor het malen van graan, helemaal tot aan de WO II. Daar is hij flink beschadigd geraakt toen de Duitse strijdmachten hun nabijgelegen munitiedepots opbliezen, waarna hij in 1973 is gerestaureerd en een functie als waterkrachtcentrale heeft gekregen.
Onze score voor St. Elisabeth’s hof restaurant: 8,5 | 9,5 | 8
Onze score voor het bezoekerscentrum en de molen: 7,5 | 8 | 8
